Szkocka pisarka, urodzona w Glasgow prawniczka i wykładowczyni prawa kryminalnego i kryminologii. Autorka siedmiu powieści, w tym trzech wydanych w Polsce, oraz scenariuszy komiksów, m. in. "Hellblazera", oraz opowiadań i sztuk teatralnych.

Jej twórczość określa się ponoć mianem "tartan noir", co oczywiście jest bzdurą, bo z klimatem prawdziwego noir nie ma to nic wspólnego, a sama nazwa to po prostu fancy określenie na kryminał rozgrywany w Szkocji.

seria z Paddy Meehan:



Pole krwi

Pole krwi rozpoczyna głośny cykl kryminalny szkockiej pisarki Denisy Miny, którego bohaterką jest młoda dziennikarka Paddy Meehan. To zarazem pierwsza powieść Miny ? nowej gwiazdy gatunku tartan noir ? przełożona na język polski.
Jest rok 1981. Osiemnastoletnia Paddy dostaje posadę gońca w Scottish Daily News. Z uporem walczy o pozycję w redakcji, nie zważając na brak wykształcenia, pieniędzy i niechęć rodziców do jej nowego zajęcia. W tym czasie całym Glasgow wstrząsa wiadomość o porwaniu i zabójstwie małego BrianaWilcoxa. Zbrodnię popełnili rzekomo dwaj nastolatkowie, Paddy jednak nie wierzy w oficjalną wersję wydarzeń i podejmuje ryzyko odkrycia prawdy na własną rękę. Artykuł o zbrodni ma być dla niej przepustką do lepszego świata. Jako katoliczka z emigranckiej rodziny musi jednak przede wszystkim stawić czoła społeczeństwu pełnemu seksistowskich uprzedzeń i bigoterii.
Cykl, którego kolejne części poprowadzą nas przez mroczne Glasgow lat 80. i 90. zaczyna się w wielkim stylu. W marcu 2009 roku ? Martwa godzina.



Martwa godzina

Paddy Meehan, reporterka ?Scottish Daily News?, od dłuższego czasu poszukuje tematu, który przyniósłby jej sławę. Mimo że rodzinna awantura w bogatej części Glasgow nie wróży medialnego sukcesu, Paddy przybywa na miejsce, by zbadać sprawę. Wysoki, przystojny mężczyzna obiecuje, że sytuacja więcej się nie powtórzy. Jednak w głębi mieszkania dziennikarka zauważa zakrwawioną postać ? Vhari Burnett, znaną prawniczkę i działaczkę społeczną. Kobieta sygnalizuje, że nie chce żadnej pomocy, a mężczyzna zatrzaskuje przed Paddy drzwi, wciskając jej do ręki pięćdziesiąt funtów i nakazując milczenie. Następnego dnia telewizja podaje informację o śmierci Vhari. Odkrycie prawdziwego oblicza tej historii może otworzyć Paddy drogę do kariery albo narazić ją na śmiertelne niebezpieczeństwo?
W swej poprzedniej książce Pole krwi Denise Mina udowodniła, że potrafi połączyć pasjonującą historię kryminalną z przenikliwymi obserwacjami socjologicznymi i rozważaniami o naturze ludzkiej. Ten talent potwierdza w Martwej godzinie ? kolejnej powieści z cyklu o Paddy Meehan.



Ostatnie tchnienie

Ostatnie tchnienie to trzecia z zapowiedzianych pięciu części cyklu o Paddy Meehan. W Polu krwi, którego akcja dzieje się w 1981 roku, poznajemy ją jako osiemnastoletnią, początkującą dziennikarkę. W Martwej godzinie, w 1984, jest już etatową reporterką. Akcja Ostatniego tchnienia rozgrywa się w 1990 roku, gdy główna bohaterka, jako ceniona felietonistka, posiada własną kolumnę i jest... samotną matką. Odnalezione zostaje ciało byłego chłopaka Paddy, korespondenta wojennego Terry'ego Hewitta, uprowadzonego w środku nocy, rozebranego do naga i zabitego strzałem w tył głowy. Jedyną spadkobierczynią jego domku na wsi i wszystkich znajdujących się tam dokumentów okazuje się właśnie Paddy. Niedługo później odkryte zostaje drugie ciało - współpracującego z Terrym fotografa. Policja podejrzewa atak terrorystyczny. Splądrowane mieszkanie i wizyta tajemniczego nieznajomego utwierdzają Paddy w przekonaniu, że ona i jej pięcioletni syn znajdują się w wielkim niebezpieczeństwie. Wiedząc, że nie pozostaje jej nic innego, jak rozwikłać zagadkę, zostawia chłopca pod opieką jego ojca, a sama wyrusza na poszukiwanie prawdy.

-----
Właśnie kończę pisanie recenzji trzeciej i ostatniej części, "Ostatniego tchnienia". Muszę przyznać, że zrobiła na mnie lepsze wrażenie niż "Pole krwi", które czytałam z umiarkowanym zainteresowaniem. Paddy jest dojrzalsza, a fabuła mocniej trzyma w napięciu.

Ale fani tradycyjnego kryminału mogą się zawieść - trylogia bardziej przypomina serię o Emmie Graham autorstwa Marthy Grimes, w której zagadka kryminalna ma drugorzędne znaczenie. Co prawda w przypadku książki Miny mamy do czynienia z dużo szybszą akcją i bardziej skomplikowaną zagadką, ale wciąż więcej miejsca zajmują wątki poboczne i życie prywatne głównej bohaterki. Ale jest jedno ważne ale - dialogi są genialne, postaci drugoplanowe świetne, a sama Meehan przebojowa, zabawna i nieustraszona w taki szczególny, nierozgarnięto-matczyny sposób.

Całkiem przyjemna lektura, polecam.