Powieść - Frankenstein
Opowiadania - Edgar Allan Poe(wybór)

Przepraszam, że tak późno odpisuję, ale mam ostatnio sporo na głowie - studia, żona w ciąży, sajgon w pracy... Jednym słowem masakra. Może by tak rzucić wszystko i wyjechać w Bieszczady?  

Niestety nigdy. Najbliższy byłby ewentualnie "Terror" Dana Simmonsa, jeśli przyjąć założenie, że w ogóle tę powieść można przypisać do gatunku spod znaku horroru. Pozytywne wrażenie zostawiły po sobie "Listy z Hadesu" Jeffrey'a Thomasa, którym (według mojego skromnego zdania - wszak nie jestem "wykształconym filologiem", więc co ja biedny żuczek mogę wiedzieć?) bliżej jest do estetyki horroru niż wspomnianej wyżej powieści Simmonsa. To jedyne książki ocierające się o horror, które w ostatnich latach zrobiły w ogóle na mnie jakiekolwiek wrażenie. Wspomniana "Tonąca dziewczyna" jest z całą pewnością świetnie napisana, ale zamiast grozy ma w sobie dużą dawkę środka usypiającego. (z)groza. Ligottiego czytałem tylko dwa opowiadania dostępne w sieci i bardziej przypominały mi one "dzieła" M. Johna Harrisona niż utwory ocierające się o horror. Zaznaczam jednak, że to były tylko dwa opowiadania, a zbioru "Teatro Grotesco" nie czytałem, więc na temat całej twórczości tego autora się nie wypowiem, bo dwa utwory raczej nie stanowią przekroju całego dorobku. "Imajica" Barkera to typowe dark fantasy. Czytałem w ubiegłym roku i nie zwróciłem uwagi na jakieś głębsze nawiązania do grozy.

Napisałem kilka postów temu "moją" definicję ambitnej literatury. Myślę, że jako "wykształcony filolog" nie wyciągasz z niej tak absurdalnych wniosków jak ten powyżej.

Niewątpliwie są takie przypadki, tyle tylko, że znowu wracasz do "trudności", a pomijasz inne walory. Ponownie odsyłam do podanej przeze mnie definicji ambitnej literatury, według której hierarchizuję sobie wartość czytanej literatury.

Wiesz, jak ktoś czyta postapo spod znaku "Metro 2033", to w sumie trudno się dziwić, że ma takie zdanie
Ale na poważnie... to myślę, że "Droga" to faktycznie dobry przykład w dyskusji. Cenię tę powieść, bo właśnie jest ambitna i spełnia kilka kryteriów "mojej" definicji Tyle tylko, że nie zakwalifikowałbym jej do gatunku horroru. To typowe ambitne postapo opowiadające o kresie cywilizacji, o ostatecznym upadku ludzkiej społeczności. Smakowita rzecz.

Pewnie nie ma, ale podyskutować zawsze można Z całą pewnością nie będę "inwestował" w horrory, jeśli MAG w ogóle ruszy z ich wydawaniem. Ewentualnie "Terror" Simmonsa kupię, bo moje wydanie się lekko rozpada

Widzisz, Watts to jednak człowiek różniący się od standardowych pisarzy fantastyki. Przede wszystkim, to naukowiec (dr biologii morskiej specjalizujący się w ssakach), a dopiero później pisarz. Stąd w jego powieściach bardzo duża dawka "przyciężkawej" terminologii, od której zęby bolą. Zwróć zresztą uwagę na przypisy na końcu książki - z tego co się orientuję, to odnośniki do stricte naukowej literatury przedmiotu. Zalecam sięgnięcie po zbiór opowiadań "Odtrutka na optymizm", strawne, humorystyczne i bez tego "ładunku terminologicznego". Dobra rzecz.

Dobra, widzę, że Jachu jak zwykle skupia się głównie na złośliwościach, więc nawet nie chce mi się czytać do końca i odpisywać Rzucę tylko krótko, że "Terror" Simmonsa to horror, ew. mogłabym się zgodzić, że od połowy bardziej przechodzi w realizm magiczny, ale trzeba mieć dużo złej woli i marne pojęcie o literaturze, by nie nazwać pierwszej horrorem. Znaczy się wracamy do punktu wyjścia, czyli uprzedzeń: bo jak ambitne to nie fantastyka, nie horror.

Moim zdaniem -  nie szkoda. I moim zdaniem, samo postawienie pytania,czy kryminały/melodramaty/horrory/fantastyka mogą być ambitne (wartościowe, inteligentne... itd.) jest przejrzewam ignorancji i/lub uprzedzeń.

Literatura grozy, horror jak zwał tak zwał jest gatunkiem literackim (tak samo jak powieść obyczajowa, historyczna, kryminalna itd). Założenie, że taka dyskusja ma sens jest tym samym przyznaniem, że ma sens w ogóle dopuszczanie możliwości, że wybór przez Twórcę jakiegoś gatunku (czy konwencji literackiej) z góry determinuje wartość tekstu. Czy horrory mogą być ambitne? A czemuż by nie? Co takiego jest w grozie, że ma być jakby z góry skazana na "bycie gniotami"?

Twoje argumenty Jachu opierają się na tym, że  nie przeczytałeś nic co by zrobiło na Tobie wrażenie z literackiego horroru. Jednak to jest Twój problem i Twoja sprawa, ma się nijak do wartości Gatunku jako takiego. Jeśli ktoś twierdzi, że rzeczy które napisali Ligotti, Straub,Orbitowski, Ira Levin, Gunia, Machen, Poe, Bradbury, Castle, Grabiński, czy nawet parę książek Kinga albo opowiadań Barkera, to gnioty, to o niczym to nie świadczy... może z wyjątkiem twierdzącego.

Jachu, nie podałeś żadnych argumentów, do których warto się odnieść i Pegaz to dobrze podsumował. Tak naprawdę o wiele ciekawsze wypowiedzi padały w krótkiej dyskusji pod linkiem, który wrzuciliśmy na fanpejdża.

A tak przy okazji - Twoje uszczypliwości nie są drobne i osobiście nie znoszę sposobu, w jaki prowadzisz dysputy na forum. Świadomie wspomniałam o swoim wykształceniu, bo wiedziałam, że Cię to sprowokuje