Gotham Cafe

(http://t1.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcRGAvqTenEtYHUTwGuZsoBfvUrBrGkNH9HyuqRybab-UG7vmwA-)

Christopher Fowler (ur. 1953 w Greenwich, w Londynie) - angielski pisarz, autor horrorów i powieści kryminalnych. W Polsce znany głównie z serii książek o Arthurze Bryancie i Johnie Mayu, policjantach z Wydziału Przestępstw Osobliwych - elitarnej jednostki policji, zajmującej się najbardziej dziwnymi i skomplikowanymi sprawami w dziejach brytyjskiej kryminalistyki na przestrzeni ostatnich sześćdziesięciu lat.

Książki, które ukazały się w Polsce:

Cykl Bryant i May:

• 2003 Widownia w mroku (Full Dark House)
  
• 2004 Podziemne rzeki Londynu (The Water Room)
• 2005 Siedemdziesiąt siedem zegarów (Seventy-Seven Clocks)
  

Pozostałe powieści:

• 1988 Podniebny świat (Roofworld)
  
• 1990 Runy (Rune)
  

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------
 Z pośród dotychczas przeczytanych prze ze mnie książek Fowlera (Podniebny świat, Runy, Widownia w mroku) podobały mi się najbardziej Runy w których też mamy okazję spotkać detektywów Artura Bryanta oraz Johna Maya. Książka wciąga od pierwszych stron, napisana przystępnym językiem. A ciekawa intryga i poprowadzenie akcji sprawiają, że nie można się przy niej nudzić.

Miałem kiedyś przyjemność przeczytać Podniebny świat, który z tego co pamiętam podobał mi się.Sama historia opowiadająca o tajemniczym życiu na dachach budynków i tajemnicze obrzędy sprawiły, że powieść czytało mi się znakomicie, ponieważ fajnie jest napisana i przystępnym językiem :).

Dawno, dawno temu czytałem "Runy" i "Podniebny świat". Obie powieści wspominam dobrze, może nawet bardzo dobrze:) Opierając się na wspomnieniach, żałuję, że tak mało książek Fowlera wydano w Polsce i że wrócono do tego autora dopiero w momencie, w którym zaczął pisać kryminały. Jakiś czas temu kupiłem sobie dwie ww powieści i prawdopodobnie do przynajmniej jednej z nich wrócę w tym roku, więc się okaże, ile te moje wspomnienia są warte :)

Najpierw, parę lat temu przeczytałam "Widownię w mroku" i "Podziemne rzeki Londynu". Strasznie mi się te ksiązki podobały. W zeszłym roku z kolei dorwałam "77 zegarów", ale tu już było gorzej. Nie wiem dlaczego. Może to wina mojego kryzysu czytelniczego. Mam w domu "Runy", ale jakoś nie mogę się do tej ksiązki zabrać. Opis zniechęcił mnie skutecznie :D

Policja londyńska odnotowuje serię samobójstw i dziwnych wypadków. Przy zwłokach znajduje kartki lub inne przedmioty pokryte runami. Kilka ofiar - ojciec, sekretarka, złodziej samochodu - powiązanych jest z osobą Arry'ego Buckinghama. Młody człowiek musi ukrywać się przed policją. Jednocześnie sam próbuje dojść prawdy. Stwierdza, że międzynarodowa korporacja ODEL wykorzystuje nowoczesną technikę w połączeniu z pradawną magią...


Co w tym takiego zniechęcającego ;)?

Podejrzewam, że ostatnie zdanie :)

A być może, ale niech się Rose wypowie  :]

To co dopiero powiedzieć o opisie Podniebnego świata :D

Dachy Londynu zamieszkuje tajemnicza społeczność. Ludzie ci rządzą się swoimi prawami, są wolni i swobodni. Część z nich dała się jednak opętać Chymesowi. Dokonując bestialskich mordów, pragnie on zdobyć władzę nad światem. Korzysta z alchemicznej wiedzy i rytuałów sięgających korzeniami starożytnego Egiptu. Na ślad podniebnych ludzi trafiają Rose i Robert. Zostają wciągnięci w walkę między dobrem i złem.

Nawet jest bohaterka imieniem Rose. To do czegoś zobowiązuje :D ;)

No dokładnie o te ostatnie słowa chodziło :) I dlatego "podniebnym światem" w ogóle już się nie zainteresowałam. Pozostałam przy serii Bryant/ May.

 Czytam właśnie 77 zegarów i powiem, że jak na razie książka bardzo mi się podoba. Napisałaś, że "z tą książką było gorzej" w porównaniu z dwiema poprzednimi. Może to przez .

Szczerze mówiąc nie wiem. Wydaje mi się, że nie były w tej książce takie, żeby mogły mi przeszkadzać. W tej chwili trudno mi już to określić.

  77 zegarów za mną. Powrót do losów detektywów Maya oraz Bryanta uznaję za bardzo udany. Ciekawa intryga jedyne, co mnie denerwowało trochę to