Uwielbiam! Zdecydowanie jedna z moich ulubionych książek:) Może dlatego, że mam do niej sentyment bo była pierwszą książką Kinga jaką przeczytałam

Zacząłem czytać ?Worek kości? by być na bieżąco przed ekranizacja, ale potem przypomniałem sobie jak kiedyś Rbhea pisała, że bardzo pobieżnie porównała polskie wydanie z oryginalnym i to jest katastrofa. Porównaliśmy tylko pierwszą stronę... no i niestety miała rację. Co ciekawe nie tylko Albatros tłumaczy na nowo stare przekłady pana Arkadiusza Nakoniecznika. Zrobił to już raz Prószyński i S-ka, a także inni wydawcy (np. ?Hyperion?). Mała próbka w postaci jednego akapitu z pierwszej strony i myślę, że zanim kolejny raz napiszemy jak to Albatros olewa fanów, jak to źle że przejmuje książki od Prószyńskiego, jaka szkoda, że to nie Prós wydaje ?Mroczną Wieżę? itd. Warto się chwilę zastanowić.

===========================


She parked in front of Blockbuster Video, went into the drugstore, and did business with Mr. Joe Wyzer, who was the druggist in those days; he has since moved on to the Rite Aid in Bangor. At the checkout she picked up one of those little chocolates with marshmallow inside, this one in the shape of a mouse. I found it later, in her purse. I unwrapped it and ate it myself, sitting at the kitchen table with the contents of her red handbag spread out in front of me, and it was like taking Communion. When it was gone except for the taste of chocolate on my tongue and in my throat, I burst into tears. I sat there in the litter of her Kleenex and makeup and keys and half-finished rolls of Certs and cried with my hands over my eyes, the way a kid cries.
The sinus inhaler was in a Rite Aid bag. It had cost twelve dollars and eighteen cents. There was something else in the bag, too ? an item which had cost twenty-two-fifty. I looked at this other item for a long time, seeing it but not understanding it. I was surprised, maybe even stunned, but the idea that Johanna Arlen Noonan might have been leading another life, one I knew nothing about, never crossed my mind. Not then.

Zaparkowała przed wypożyczalnią, weszła do apteki I załatwiła, co miała do załatwienia z Joe Wyzerem, który wówczas był tam aptekarzem. (Jakiś czas potem przeniósł się do innego punktu tej samej sieci, tyle, że w Bangor). Rachunek za realizację recepty wyniósł dwanaście dolarów i osiemnaście centów. Johanna kupiła coś jeszcze za czterdzieści dziewięć centów ? na paragonie określono to jako ?art. Różne?. Kiedy wreszcie mogłem przejrzeć zawartość jej torebki  (powinienem raczej powiedzieć: kiedy wreszcie się na to zdobyłem), wśród jednorazowych chusteczek, napoczętych opakowań bezcukrowej gumy do żucia oraz niezliczonych przyborów do makijażu znalazłem zawiniętą w sreberko czekoladową myszkę. Jeśli taka myszka nie zasługuje na określenie ?art. Różne?, to nie wiem co można by w ten sposób określić. Była to ostatnia rzecz, jaką moja żona kupiła na tym świecie: czekoladowa myszka nadziewana marmoladą. Siedząc przy kuchennym stole, na który wysypałem zawartość torebki, zdjąłem z niej sreberko i zjadłem ją; czułem się tak, jakbym przyjmował komunię. Kiedy po myszce został mi tylko czekoladowy smak w ustach i przełyku, wybuchnąłem płaczem. Siedziałem i płakałem prawie pół godziny.

Tak, tylko Ty tutaj piszesz o przekładzie Mando, a dobrze wiesz, że zdecydowana większość czytelników (w tym ja i pewnie Ty też) nie zdaje sobie sprawy z różnic między tłumaczeniami, bo najzwyczajniej w świecie: Komu się chce kupić np. "Oczy smoka"  z Prósa i z Albatrosa i je porównywać nawzajem? Nikomu. W takim przypadku pozostaje zawierzyć wydawcy i zwykły czytelnik nie bierze pod uwagę nawet, że polski tekst tak bardzo mija się z angielskim. No i właśnie  przede wszystkim to olewanie przez Albatrosa, o którym piszesz nie wydaje mi się by było jednoznaczne z tłumaczeniami, tylko bardziej jakością wydań, tak grafiki jak i gabarytów oraz klejenia, do których mają ludzie pretensje (najświeższy przykład MW). I do tego się ma przede wszystkim zastrzeżenia. Widziałeś gdzieś tutaj, kto pisał, że Albatros źle tłumaczy i pod tym względem olewa czytelników?

Ja wiele razy narzekałem, ale było to tylko w oparciu o samo wydanie,czyli formę, a nie treść. I wiele osób miało to samo. Więc traktujemy te dwie rzeczy osobno, bo nikt na przekłady Kuryłowicza nie narzeka,a jeśli ze swojej strony wykazałeś inicjatywę by przedstawić nam różnicę między oryginałem a przekładem tego Pana, to myślę, że więcej osób logicznie myślących to doceni  Z tym że ja bym  się wstrzymał co do ostateczne oceny i narzekania, bo nowego przekładu jeszcze nie ma i wiesz jak będzie wyglądał. Jak wyjdzie to wtedy możesz porównać Nakoniecznika i nowe tłumaczenie z oryginałem.

Nowa okładeczka

Prawa (jak się domyślam twarda) wygląda lepiej moim zdaniem. Ale to pochodna wyższości tej twardookładkowej serii

W takich chwilach cieszę się, że nie nie mam jeszcze w kolekcji "Worka kości".
Okładki są świetne i coraz większą sympatią zaczynam darzyć Albatrosa [w którego zwątpiłem po wpadce z MW]

W sumie warto to wydanie kupić bo teoretycznie ma być nowe tłumaczenie :3
Chciałem wymienić >Bastion< i >TO< na grubo okładkowe, ale jak podliczyłem sobie ile to kosztuje to wolałem kupić parę innych książek [może poczekam na jakąś ładną promocję?]

Z naszego facebooka:
Maciej Sidorowicz: Tutaj można zobaczyć oryginał: http://vanillaimpaired.com/wp-content/uploads/2009/12/Wet.jpg

Ogólnie ja już przywykłem i o ile to nie było na żadnej innej okładce książki użyte to nie mam problemu z tym, że to skopiowane ze zdjęcia. Tak powstaje masa okładek.

Bardzo dobra okładka, prawa ze względu na czcionkę - lepsza. Ale jeśli kupię, to tylko ze względu na nowe tłumaczenie, bo swojego miękkiego Prósa też bardzo lubię.

Mi opcja w twardej bardziej się podoba ze względu na czcionkę. Ogólnie grafika ładna, acz nie do końca mi do tej książki pasuje.

Kupię chyba nowe wydanie ze względu na nowe tłumaczenie.