Właśnie skończyłem. Siadając do tej książki nie miałem żadnych wygórowanych oczekiwań, mogę nawet powiedzieć, że nie czekałem na ten tytuł tak jak na inne nowości. I bardzo dobrze, bo może właśnie dlatego "Wiatr..." mogę uznać za udany powrót do świata Mrocznej Wieży.
  Czyta się bardzo szybko i przyjemnie, nie ma żadnych dłużyzn i każda z trzech opowieści jest ciekawa. Jest sporo nawiązań do cyklu i bardzo fajnie się je wyłapuje. Tytułowa historia to taka baśń, ale z zachowanym klimatem Mrocznej Wieży. Mimo wszystko najbardziej podobała mi się jednak część w której młody Roland ma zbadać sprawę zabójstw.
  Ciężko porównać ten tom do pozostałych, bo to jest jednak taka poboczna historia, ale zdecydowanie mogę powiedzieć, że trzyma poziom sagi. Mam nadzieję, że King napisze jeszcze kiedyś jakiś zbiór z opowiadaniami ze świata MW, czy to o wydarzeniach, postaciach epizodycznych tylko wspomnianych w cyklu, czy też znów powróci do Rolanda. Polecam!

Dla mnie opowieść o Timie za bardzo przypomina 'Talizman' i przez to mam raczej słabą opinię.

Ogólnie całość oceniam jako mocno przeciętna, odnoszę wrażenie, że Stephen nie wysilił się zbytnio przy tej książce. Nie widzę w niej nic niezwykłego, a szkoda.

Witam.
Czy wg Was książka nawiązuje do Bastionu? Chodzi mi o inicjały RF
Druga sprawa, ale to już spojler:
co o tym sądzicie?

Jestem właśnie w trakcie czytania i mam dość mieszane odczucia względem tej pozycji. Niby wszystko jest okej, ale jednak póki co czegoś mi tu brakuje. Zobaczę jak historia w historii się potoczy, to wtedy się wypowiem

Przed chwilką skończyłem "Wiatr..." i stwierdzam stanowczo: Dupy Nie Urywa. Opowieść w opowieści. O skóroczłeku średniawo. O młodym Timmim całkiem nieźle, aczkolwiek zgodzę się z niektórymi, że całość odstaje o MW i oceniam  maks na 4/6. Fajnie, że King poszerzył uniwersum i de facto spełniło się to, co chciałem jeszcze parę dni temu, czyli poznać dalsze losy młodego Rolanda, ale bardzo nie fajnie, że zostało to wydane osobno, aniżeli w zbiorze, i teraz jest to na chama uznane jako tom 8 czy 4.5 Dla mnie Mroczna Wieża to 7 tomów od zawsze na zawsze, nawet jakby King postanowił zrobić korektę całości czy napisać coś nowego na "Wiatru.." podobieństwo. Ale jadnakowoż uważam, że tej książki nie powinno się czytać bez znajomości Mrocznej Wieży, chociaż King we wstępie napisał, że nie ma przeciwwskazań.  

Najlepsze sceny:


I właściwie to w większości przyczyniło się do takiej, być może niesłusznie wysokiej czy niskiej, oceny.

Czas napisać wreszcie kilka słów o tej długo oczekiwanej przeze mnie książce. Mroczna wieża była i jest dla mnie czymś wyjątkowym, a lektura "Wiatru..." tylku mnie w tym przekonaniu utwierdziła.
Najnowszy epizod tego cyklu jest G E N I A L N Y!!!
Lododmuch, śledztwo w sprawie skóroczłeka, opowieść o Timie - wszystko palce lizać!
Pomimo tego, że niektóre rozwiązania trochę mnie zaskoczyły to dla całości pozostaję bezkrytyczny. Bardzo się cieszę , że Stefan powrócił do świata Mrocznej Wieży i mam cichą nadzieję, że na "Wietrze..." nie poprzestanie (oczywiście mam na myśli prozę a nie komiksy). Obawiam się tylko tego, że idąc tropem komiksów, mogą pojawić się nieścisłości fabularne, np. coś na podobę przytoczonego ostatnio w sąsiednim wątku Johna Farsona.
Zgodzę się też z Ciachem odnośnie sensowności czytania "Wiatru..." bez znajomości wcześniejszych tomów (bynajmniej pierwszych czterech). Bez tej wiedzy lektura będzie zapewne uboższa i nie sprawi aż tak wielkiej frajdy czytelnikowi.
"Wiatr przez dziurkę od klucza" jest bezapelacyjnie pełnowartościowym tomem cyklu, który do złudzenia przypomina mi "Czarnoksiężnika i kryształ". Pierwsza misja Rolanda po prostu wgniotła mnie w fotel i do dziś stanowi najlepszą część cyklu. Jakżeby zatem mógł mi się nie podobać "Wiatr...", który jest niczym innym jak kolejną misją młodego rewolwerowca jako przedstawiciela Afiliacji.
Jedyna rzecz, która zaskoczyła mnie jednak w tej książce, to sam motyw opowieści w opowieści, oraz wyraźne zachwianie proporcji objętościowych poszczególnych powiastek. Według mnie - wbrew samemu tytułowi tej książki - pierwszoplanową opowieścią powinna być misja Rolanda i Jamiego, a nie przygody małego Tima, które jak słusznie zauważyła Tathagatha, do złudzenia przypominają fabułę "Talizmanu" (w wielkim skrócie oczywiście ).
Nawiązując do powyższych cytatów napiszę tak: A która z części była tak naprawdę nadzwyczajna, niezwykła i potrafiła urwać dupę? Praktycznie w każdym epizodzie znajdziemy lepsze i gorsze momenty, które ewidentnie rzutują na ostateczny odbiór poszczególnych tomów. Jednakże jako całość Mroczna Wieża potęgą jest i basta!
Marzy mi się teraz nowe wydanie sagi w twardej oprawie z nową numeracją, w której "Wiatr..." oznaczony będzie jako tom 5.
Na koniec nawiążę jeszcze do okładkowej ilustracji "Wiatru...". W tym jednym obrazku zawarta jest prawie cała treść historii o Timie, po prostu genialna grafika!

Tom 4 to pierwszy przykład, jaki mi przyszedł do głowy.

Tak ale też wszędzie jest mówione, że jest to książka napisana z myślą o ludziach, którzy nie czytali MW. King nawet we wstępie o tym pisze. Ja się z tym absolutnie nie zgadzam. Po pierwsze mocne spoilery z Mw4, po drugie książka nie zrobi wrażenia na kimś kto nie jest w temacie. Mamy tutaj bardzo mocno rozwinięty i przedstawiony w nowym świetle wątek Rolanda i jego matki, a jak ktoś nie wie o co chodzi to mało z tego zrozumie, a już na pewno nie odczuje tego tak jak trzeba. Krótko, "Mroczna Wieża" składa się z 7 tomów. "Wiatr" to rozszerzone uniwersum.

W samym opisie jest również zawarte stwierdzenie, że "Wiatr przez dziurkę od klucza" chronologicznie znajduje się między tomem IV i V I może można ją czytać nie znając pozostałych tomów, pewnie da się nawet czerpać z tego satysfakcję. Ale skoro już się sagę czytać zaczęło to nie widzę podstaw aby czytać niechronologicznie czy też przed zakończeniem całej tej wspaniałej historii

Książka niestety na kolana nie powala ale jest dość dobra. Opowieść o Timie miała dla mnie baśniowy klimat tak jak "Oczy Smoka" i mimo tego, że ta historia była ciekawa, to jakoś mnie nie wciągnęła. Dużo bardziej podobała mi się część o skóroczłeku

6/10