dzieki wielkie, czytalem to tyle razy, ale zawse mi jego imie wypada z glowy

Piętnasta z kolei moja (doczytana) książka Kinga. Po dwóch słabszych (UCIEKINIER i RĘKA MISTRZA) pragnąłem przeczytać coś, co na pewno mi się spodoba. Zatem postanowiłem przeczytać TO.  Trochę się wystraszyłem jej objętości. Niepotrzebnie.

Książka cały czas jest ciekawa, bez zbędnego wodolejstwa. Zwykle mam problem z zapamiętywaniem postaci, zwłaszcza gdy ich liczba przekracza pięć osób. Tutaj nikt mi się nie pomylił, każdy był na swój sposób rozpoznawalny.
Bev - dziewczyna bita przez ojca; Stan - długowłosy żyd; Eddie - astmatyk; Bill - jąkała; Mike - jedyny czarnoskóry;
Ben - ten grubszy; Richie - nie umie utrzymać języka za zębami. Każdy z nich był odmieńcem, co na pewno połączyło ich jeszcze bardziej.

Liczne retrospekcje, przeplatanie wątków dorosłości i dzieciństwa było zabiegiem niezwykle udanym. Pomogło wczuć się jeszcze bardziej w ich sytuację. Gdy patrzę na to z perspektywy czasu, zauważam, że większość książki to właśnie wspomnienia i stanowi to najciekawsze elementy książki.

Książka mnie w ogóle nie nudziła, aczkolwiek niektóre sceny były, hm.. niepotrzebne. Oczywiście scena w kanale, która była w tym wątku już wielokrotnie wspominana, a także parę wtrętów z życia osób nie mających żadnego wpływu na ich losy (ostatnie rozdziały).

TO zawiera parę zabawnych momentów, jak choćby
. Spodziewałem się trochę straszniejszych scen, zabrakło mi tu trzymającego w napięciu zakończenia, aczkolwiek nie wiem jak inaczej można to byłoby zakończyć.

Klaun jakoś w ogóle mnie przerażał, dużo straszniejszy był Tom czy choćby Henry.

Książkę uważam za niezłą, mój osobisty nr 4.

To jest moją ulubioną książką Stephena.Żadne inne jej nie dorównują.Świetna,mistrzowska.Klimat,styl,narracja,fabuła.Wiele razy będę do niej wracać.

"To" to jedna z moich ulubionych powieści. Bardzo lubię tego typu klimaty (małe miasteczko, dzieciństwo, przemiana bohaterów - czyli wszystko co najlepsze u Kinga), dlatego przewrotnie skupię się tutaj na innej książce .
Po "To" sięgnąłem po lekturze "Letniej nocy" Dana Simmonsa. Książka ta praktycznie wszędzie porównywana jest (jak najbardziej słusznie) do "Tego", a jako że "Letnia noc" mnie wciągnęła bez reszty, musiałem zobaczyć jak wygląda pierwowzór. Jeśli miałbym porównać te dwie pozycje, do mnie trochę (ale bardzo delikatnie) bardziej przemówił Simmons (może dlatego, że czytałem jego powieść jako pierwszą, może dlatego, że King momentami mocno rozwleka, a może dlatego, że "Letnia noc" skupia się tylko na dzieciństwie, czyli mojej ulubionej części "Tego" - druga część książki Simmonsa "Winter Haunting", opowiadająca o dorosłości jednego z bohaterów, już mnie tak nie wciągnęła). "Summer of night" (swoją drogą tytuł trochę słabo moim zdaniem przetłumaczony - a i ogólnie całe polskie wydanie jest pełne błędów) jest na pewno ciekawostką dla fanów "Tego". Dla większości zapewne to "marna podróbka Kinga", ale i tak myślę, że warto przeczytać.

O plusach "Tego" nie będę się mocno rozpisywał, bo większość już została w tym temacie przytoczona. Dla mnie jest to książka prawie idealna i tyle .

Na katedrze ostatnio podawali, że jest mega obsuwa książek, które prawdopodobnie pojawią się dopiero w 2015, w tym m in King i "To".

W końcu! Mogę poszczycić się ukończeniem tego zacnego tomiszcza. Nie ukrywam, że książka trochę się ciągnie, część można by pominąć lub zawęzić opis pewnych fragmentów. Mimo to uważam, że jest to bardzo fajny tytuł. Nie podobało mi się/nie rozumiałem dlaczego King Co tu więcej pisać? Typowy King moim skromnym zdaniem;

Mam!

Jest piekna, yts bjutiful

To Bill wpadl ostatni do restauracji. Tez bardzo podobal mi sie ten fragment

Nie ma takiego Kozaka ?

Faktycznie Dziekuje bardzo