Hm, czytam tą książkę już koło dwóch miesięcy (jak nie więcej) i szczerze mówiąc nie wiem kiedy skończę. W między czasie przeczytałem już z trzy inne książki (w tym "Triumf Endymiona" w 4 dni). Nie wiem o co chodzi. Nie mogę napisać, że to słaba książka bo ciekawie i z zainteresowaniem mi się ją czyta. Nie ziewam przy niej i nie usypiam ale jakoś nie mogę przebrnąć przez więcej niż 20 stron za jednym zamachem 

Nie nastrajasz mnie zbyt pozytywnie swoim postem ale może właśnie to co napisałeś sprawia, że po dwóch miesiącach jestem na... sprawdzę... 497 stronie. Lubię czytać o starym Sloatcie i o Terytoriach ale reszta jakoś mnie nie zachwyca. Finał pobytu u Sunlighta był kozacki ale np. rozdziały o Thayer są głupie. Mam nadzieję, że  z "Czarnym Domem" będzie inaczej.

A moim zdaniem książka jest bardzo dobra. czytałem ją dwukrotnie. Próbowałem jeszcze przeczytać 3 raz przed komiksem, ale był to okres gdy King po raz n-ty przestał mi wchodzić i odpadłem po jakichś 60 str. Mimo to było to nadal ciekawe 60 str. Z większością argumentów nocnego się nie zgadzam i wielokrotnie próbowałem mu już je wytłumaczyć, ale nie dociera. Teraz zbyt słabo pamiętam już "Talizman", ale zawsze bawiło mnie, że tak wielki fan jednej z najbardziej naciąganych i nielogicznych ksiażek jaką jest "Bastion" marudzi na drobne niedociągnięcia w "Talizmanie". 


Jest zupełnie inaczej. To są dwie baaaaardzo różne książki. Poza tym CzD to już w bardzo dużym stopniu część MW.

Mnie się kiedyś bardzo podobała ta książka i kompletnie nie dostrzegałam nielogiczności, dlatego od bardzo dawna do niej nie wracam, żeby sobie nie popsuć wspomnień. Raz zaczęłam, jakoś usiłowałam tłumaczyć te dziury logiczne - że niby matka Jacka była zdesperowana i zgodziła się na tę jego podróż - ale niestety, aż takiego kitu nie umiałam sobie wcisnąć. I tak sobie pomyślałam, że łatwiej byłoby to przełknąć, gdyby Jack uciekł z domu, nic nikomu nie mówiąc. Wtedy to nawet mogłoby mieć sens - Lily szuka go po całym kraju, więc mały podróżuje piechotą, dorabia w spelunach i kryje się jak może, żeby go nie znaleźli, zanim dotrze do Talizmanu.
Z drugiej strony, mniej więcej ten sam problem jest z Władcą Pierścieni. Długa, bezsensowna podróż, tylko po to, żeby po drodze zebrać kolekcję fajnych przygód.

Ale fakt faktem, że kiedy po raz pierwszy to czytałam, to raz, że nie było u nas jeszcze takiego szumu wokół odbierania praw rodzicielskich i właściwej opieki nad dziećmi, a po drugie, dwunastolatek nie wydawał mi się taki całkiem mały.

Nina, no i to miałoby całkowity sens i w ogóle niemiałbym się do czego przyczepić.

Również nie przekonało mnie to, że nie może lecieć samolotem, albo jechać pociągiem. No dobra, jakby tak zrobił, to nie byłoby 3/4 fabuły, ale mogłoby to być jakoś bardziej uzasadnione... na przykład "nie możesz się tam dostać tak szybko i nie możesz dostać pieniędzy od mamy na drogę, bo podczas drogi musisz zrozumieć wiele rzeczy i wiele się nauczyć" byłoby sensowniejsze niż "nie leć, bo jak się tam przeniesiesz do Terytoriów to spadniesz z dużej wysokości".

Jestem z tym wszystkim i na tak, i na nie. Bo równie dobrze Frodo i Sam mogliby na orłach sobie do Mordoru dolecieć XD Książka musi mieć fabułę, więc chcąc nie chcąc i tak by przez to USA sobie szedł, ale z drugiej strony ta fabuła musi mieć jakieś sensowne korzenie i mimo, że Talizman lubię (choć opornie mi szło jego czytanie), to w niektórych momentach mu tego sensu brakuje.

No dobra, każdy ma swoje pojęcie jako takie, co jest głupie, a co nie poza tym głupota głupotą, ale przynajmniej byłby sens, bo jakby pojechał pociągiem, to by z wysokości nie spadł, a o tym nikt nic nie powiedział w książce. A Bastionu nie czytałam, to nie wiem, jak to się ma do tego. Jednak wydaje mi się, że podróż 12-latka pociągiem albo samolotem nie byłaby aż taką sensacją (głupi przykład - Kevin sam w Nowym Jorku). A stopem na pewno nie jest bezpieczniej podróżować pal licho z punktu widzenia chłopca, ale z punktu widzenia jego matki. Wolałabym już słaba i schorowana odprowadzić go na dworzec czy lotnisko, niż pozwolić, aby mój 12-letni syn włóczył się po USA.

Podróż stopem przez cały kraj jest bezpieczniejsza, niż lot samolotem? Mando, bój się Boga. Wsadzasz dzieciaka do samolotu na jednym lotnisku, przykazujesz stewardessom zwracać na niego uwagę, ktoś go odbiera w punkcie docelowym i cześć, żadnej burzy medialnej nie ma. Ten sam manewr można by powtórzyć z pociągiem/autobusem, chociaż tutaj już większe ryzyko, że wpadnie mu do głowy wysiąść po drodze.
Ale akurat z tym, że nie powinien lecieć, żeby przypadkiem w trakcie nie przenieść do Terytoriów, to się zgodzę. Jack jeszcze nie panował nad tymi swoimi przeskokami, mogło mu się to przytrafić mimowolnie. A w "Bastionie" też trochę inaczej sprawa wygląda. Może i niezbyt to mądre, ale przynajmniej do zaakceptowania.

[tam jest tylko malutki spoiler, chciałam zaznaczanie przetestować. ]

Źle się rozumiemy. Nie "bezpieczniejsza" w sensie ilości zagrożeń tylko bezpieczniejsza do przeprowadzenia dla 12-latka. Ja w takim wypadku też zdecydowałbym się na zwykłe wyciągnięcie ręki i zatrzymanie samochodu niż kombinowanie z samolotem.


No właśnie to napisałem


A moim zdaniem była znośnie umotywowana. Po prostu kilka rzeczy musiałem sobie dopowiedzieć i poszukać między wierszami

Ninka ja wiem jaka była motywacja w Bastionie, ale ten wątek był tak samo głupi jak to w Talizmanie... a nawet głupszy biorąc pod uwagę do jakich finałów doprowadziły te dwie książki.


Jesli Jack jechałby do serce na przeszczep to może tak. Tutaj on odbywał specjalną podróż i nie mógł iść na łatwiznę.