Rok wydania: 1985

O tym, że Stephen King jest mistrzem długich, rozbudowanych powieści o wielu przeplatających się wątkach, wszyscy wiedzą od dawna. Utwory zamieszczone w niniejszym zbiorze (po raz pierwszy prezentowanym polskim czytelnikom) dowodzą ponad wszelką wątpliwości, że wybitny powieściopisarz jest również znakomitym twórcą krótkich form literackich. Te doskonale skonstruowane, oparte na zaskakująco, oryginalnych pomysłach i oczywiście wspaniale napisane opowiadania dają miłośnikom prozy Stephena Kinga co najmniej tyle samo satysfakcji co najobszerniejsze z jego powieści.

1. Mgła - najlepsze opowiadanie w zbiorze. Długie co lubię i mimo szczątkowej akcji nie nudziłem się. Bardzo mi się podobał element samej mgły jako tajemniczej gęstej kurtyny zapadającej nad miasteczkiem tak samo jak również szczątkowy opis zamieszkujących w niej dziwactw. Co prawda moja wyobraźnia automatycznie przedstawiała obraz owych istot taki jaki zobaczyć można w filmie Franka Darabonta ale co tam. Może to i lepiej. Zresztą prawie zawsze mam tak jak czytam powieść, której wcześniej widziałem ekranizację. Na całe szczęście zakończenie było inne. Bez strzelania do dzieci i staruszek. Chętnie bym się dowiedział jak było dalej ale czasami lepiej jak pozostanie lekki pozytywny niedosyt. Trochę nie podobała mi się postać Nortona. Nie dlatego, że był mało szczerym, cynicznym prawnikiem a dokładniej jego zbyt duże klapki na oczach. Opis jego wielkiej niechęci do zajrzenia na magazyn sklepu jest trochę przerysowany. Myślę, że jest to raczej mało rzeczywiste by człowiek mógł aż tak zaprzeczać a raczej uwierzyć w pewne rzeczy patrząc na okoliczności. Reszta jeśli chodzi o profile charakterów uwięzionych w sklepie ludzi jest bez zarzutu a najbardziej podobała mi się postać wiedźmy Carmody. Jej opętanie a raczej bałagan na strychu wniósł dużo do opowiadania. Koniec świata, ognie piekielne, gniew boży. To jest to co lubię Ocena 10/10
2. Zjawi się tygrys - nic ciekawego. Być może i Stefek bardzo pragnął aby jego nauczycielkę z czasów dzieciństwa zżarł tygrys ale, że tak powiem: co mnie to obchodzi. Jako, że jest to krótkie to łatwo się czyta. Niby nic w tym takiego złego nie ma ale nie ma też niczego ciekawego. Ocena 2/10
3. Małpa - za to lubię Kinga. Potrafi on napisać dobre opowiadanie ociekające grozą o czymś takim jak małpka-zabawka. Zwykła małpka zabijająca ludzi i zwierzęta. Dobre choć na widok takiej małpki uderzającej w talerze można się natknąć w kilku horrorach to tutaj mamy przedstawiona ją jako wyrób piekielny. Szkoda, że nie mogłem poznać historii tej zabawki. Wszystkie popełnione przez nią czyny opisane w opowiadaniu był opisane bardzo dobrze i można było naprawdę poczuć ciarki na plecach mimo, iż jedynym z tego co pamiętam fizycznym morderstwem małpki był kierowca furgonetki, któremu nasza małpka zrzuciła coś napędzanego prądem do wanny. Jak ginęli inni nie wiadomo. Szczególnie utkwił mi w pamięci moment, w którym po hipnotycznym jej uruchomieniu przez Hala na drugi dzień umiera jego matka. W tym opowiadaniu podobało mi się wszystko. Także zakończenie. Ocena 10/10
4. Bunt Kaina - kolejne liczące zaledwie kilka stron opowiadanie. Różnica między nim a Zjawi się tygrys jest tak, że jest ciekawe. Krótki opis szaleństwa studenta i jego finału. Może nie rewelacja ale na pewno warto poświęcić parę minutek na lekturę. Najlepsze: A wtedy Bóg powiedział mu, żeby spadał. Ocena 6/10
5. Skrót pani Todd - jedno z lepszych opowiadań jakie czytałem. Może sam temat trochę śmieszy ale zawartość opowiadania urzeka. Lubię teksty Kinga , w których można wyczuć miłość i melancholię a groza spada na dalszy plan choć zawsze w recepturze jest jej mała nutka. Właśnie ta mała nutka, szczypta rzeczy nadprzyrodzonych skojarzyła mi te opowiadanie z Historia Lisey a dokładnie z księżycem Boya co automatycznie uznałem za duży plus. Jakiś wciekły Szop na chłodnicy mercedesa, gałęzie wierzby kradnące czapkę, rodząca się miłość pomiędzy zamożną, znudzoną ale spontaniczna kobietą a znudzonym życiem dozorcą. Wszystko to plus jazda kabrioletem po bezdrożach, sposób w jaki opowiada to starzec i finał opowiadania sprawiło mi dużo frajdy. Ocena 10/10
6. Jaunting - ciekawie choć bez rewelacji. Może nie za bardzo interesowały mnie techniczne wspominki ale samo zagadnienie teleportacji na jawie tzn. bezkres czasu jaki przeżywa człowiek, który nie został poddany narkozie podczas jauntingu jest ciekawy i zmusza do myślenia co bym zrobił gdybym został pozostawiony na wieki tylko ze swoimi myślami. No i finał dobry choć trochę dziwi, że po kilkuset latach nagle jakieś dziecko zdołało oszukać obsługę. Ocena 6/10
7. Weselna chałtura - nic ciekawego choć plus za to, że przypomniało mi się bardzo dobre opowiadanie Śmierć Jacka Hamiltona Ocena 3/10
8. Tratwa - tu mam mieszane uczucia bo niby opowiadanie się dobrze czyta i wciąga to sam pomysł jakiś krwiożerczej plamy pływającej tak sobie nie wiadomo skąd po jeziorze jest delikatnie mówiąc beznadziejny. Przeważnie jeśli temat jest beznadziejny to tak samo wygląda z resztą no ale tutaj tak nie jest. Sama próba przetrwania opisana jest ciekawie a ciarki przeszły mi po całym ciele gdy wyobraziłem sobie człowieka wsysanego przez małą szparkę między deskami pomostu czy tam tratwy. Nawet teraz jak o tym myślę to robie się nie dobrze. Druga sprawa skoro Randyemu po śmierci Deka przyszło do głowy, ze właśnie nie wykorzystali szansy na ucieczkę to czemu tego nie zrobił po śmierci La Verne. Szok? Nie sądzę. Za pierwszym razem oczywiście ale raczej nie za trzecim. Ocena 6/10
9. Edytor tekstu - kolejny trochę dziwny pomysł. Miłość chłopca przyczyniająca się do magicznych zdolności tegoż edytora tekstu a do tego niespełnione małżeństwo plus na dokładkę marna latorośl. Nie chwytam tego. Niby to głębokie ale jednak płytkie plus głupi pomysł. Ocena 2/10
10. Człowiek, który nie podawał ręki - zaczyna się fajnie. Jakieś zebranie i starzec zaczynający snuć pewna opowieść. Fajny klimacik na początku, który z biegiem opowiadania znacznie się przerzedza. Klątwa i jej przyczyny jakoś mnie nie zaciekawiły tak samo jak biedy los pana Browera, który zabija biedne zwierzaki. Kolejny raz odepchnięty od świata ludzi i pogrążony w samotności postanawia ze sobą skończyć. Czemu nie wpadł na to wcześniej. E tam, nic ciekawego Ocena 2/10
11. Świat plaży - w opowiadaniu tym podobał mi się sam fakt istnienia planety jako jednej wielkiej pustyni, która hipnotyzuje swym urokiem. I tylko tyle mnie zainteresowało. Słabe Ocena 3/10
12. Wizerunek Kosiarza - aby przypomnieć sobie o czym to było musiałem zajrzeć do książki tak więc tylko jedna ocena przychodzi mi do głowy. Jedno z opowiadań, którego mogło by nie być. Ocena 1/10
13. Nona - jedno z lepszych opowiadań choć nie najlepszych. Mimo to fajnie mi się czytało. Tylko, że albo nie pamiętam albo nie rozumiem co się w ogóle stało z głównym bohaterem. Opętała go zła moc? Popadł w szaleństwo? Nie wiem, nie pamiętam, nie rozumiem choć fajnie czyta się o parce mordującej kogo popadnie. King rzadko pisze o takiej agresji. Czystej agresji, chęci zabijania i czynienia zła. Ocena 8/10
14. Szkoła przetrwania - choć może temat kanibalizmu jest interesujący sam w sobie a jeszcze bardziej gdy człowiek postanawia zjeść sam siebie to jakoś mnie to nie przekonało. Myślę, że człowiek mimo szoku gdy budzi się na bezludnej wyspie a do tego bez pożywienia i bardzo marnej możliwości zdobycia go raczej ma na tyle instynktu samozachowawczego, że nie podjąłby się takiego aktu desperacji. Takie jest moje zdanie ale za bardzo się nie znam choć mówią, że człowiek jest zdolny do wszystkiego. Mnie te opowiadanie nie ujęło mimo to duży plus za pierwszy akapit. Tak się zastanawiałem czy ja sam bez żadnej wiedzy medycznej byłbym zdolny do jedzenia samego siebie. Kawałek po kawałku. Mam nadzieję, że jak znajdę się kiedyś w takiej sytuacji to nie przypomni mi się te opowiadanie. He He. Ocena 6/10
15. Ciężarówka wuja Ottona - w tym opowiadaniu podobało mi się wszystko oprócz ciężarówki wuja Ottona a mianowicie jej krwiożercze zamiary. Lubię czytać opisy z życia wzięte z domieszką fantazji takie jak np. wspominki z dawnego Derry z To czy historia pewnej murzynki z Worka Kości i tu właśnie znalazłem taką nutkę tego czegoś. Skradająca się ciężarówka? Owszem, niech będzie tylko w zwariowanym umyśle zbzikowanego wujaszka starca ale, że jest to ciężarówka, która naprawdę zabiła to to mi się już nie podoba. Ocena 7/10
16. Poranne dostawy (Mleczarz I) - krótko, zwięźle i strasznie. Dobrze, że kupuję mleko w sklepie. Choć może trafi się jakiś szaleniec w mleczarni. Któż to wie? Ocena 10/10
17. Wielkie bębny: Opowieść pralnicza (Mleczarz II) - nie podobało mi się i tyle choć nie czytało się źle. Było więc przeczytałem. Skąd mogłem wiedzieć. Ocena 2/10
18. Babcia - Bardzo dobrze napisane opowiadanie. Choć akcja dzieje się na ostatnich kilku stronach to strach wnuczka do szalonej babci wciąga niesamowicie. Tylko sam mistrz mógł z samych rozważań chłopca o śmierci babci zrobić coś tak dobrego. Żadnych laurek, żadnej miłości. Tylko strach i ulga, którą przyniosła śmierć "bliskiej osoby" a że nie na długo.. cóż, tak bywa. Wnuczek podzielił los babki. Mistrzostwo świata. Ocena 10/10
19. Ballad o celnym strzale 0 chyba najlepsze opowiadanie w zbiorze. Wszystko w nim mi się podobało. Atmosfera małego bankietu, wyznanie redaktora, sama jego postać i jego losy tak jak i Rega oraz ONI, fornus i fornity. Tutaj przypomniała mi się powieść Lśnienie a mianowicie sam aspekt powolnego popadania w obłęd. Choć mniejsza zawartość to wrażenia te same. Choć grozy w tym nie ma ani kropli to liczy się tu tylko szaleństwo wariata i jego wyimaginowany świat. Przypomniało mi się też Tajemnicze okno, tajemniczy ogród i to nie tylko dlatego, że bohaterami są młodzi poczytni pisarze ale głownie z powodu, iż owe szaleństwo miało swoje "aspekty" w świecie rzeczywistym. Tak więc na sam koniec zastanawiamy się, czy ten wyimaginowany świat szaleńca nie jest aby przypadkiem rzeczywistością. Gdy rozum śpi budzą się koszmary. Tak to chyba było. Ocena 10/10
20. Cieśnina - choć to krótkie to jest to piękne mimo, że dotyczy śmierci. Ocena 10/10
21 i 22. Lament paranoika i Dla Owena - Ocena ?/10

Bardzo fajny zbiór opowiadań. Słabych tylko kilka (ze 4 może), natomiast zdecydowana większość bardzo dobra. Największa brawa dla Stefana za: "Mgłę"; "Szkołę przetrwania";
"Jaunting" i "Tratwę". Szczególnie 2 ostatnie po prostu rozwaliły mnie całkowicie, moim zdaniem 2 najlepsze opowiadanie jakie King kiedykolwiek napisał

Ja wszystkich co prawda nie pamiętam,ale z tych co zapisały mi się w pamięci to na pewno :
Mgła- chociaż końcówka mogłaby być jak w filmie,która mnie zmiażdżyła totalnie,a jeszcze wtedy Kinga nie znałem.
I Tratwa - w której klimat jest tak zajebisty,że człowiek wczuwa maksymalnie. Przyznam szczerze, że jest to jedno z niewielu dzieł, przy których czytaniu robiłem wielkie oczy.

Mgła- moim zdaniem najlepsze opowidanie w całym zbiorze, na równi z "Tratwą". Fajny pomysł, jeszcze lepsze wykonanie, po prostu cudo. Jednego tylko żałuję, że zakończenie nie było takie jak w filmie     10/10

Zjawi się tygrys- nie ma co pisać, krótkie i cienkie. Chyba Kingowi po prostu się nudziło i palnął takie opowiadanko wspominając dzieciństwo   0/10

Małpa- Moim zdaniem taki średniak. Ani mnie nie przeraziło, ani jakoś specjalnie nie zaciekawiło, ale opowiadanie można przeczytać jak komuś się nudzi      5/10

Bunt Kaina- Kolejne krótkie opowiadanie, choć zaciekawiło mnie bardziej niż "Zjawi się tygrys", to też nie jest jakaś rewelacja. Wziął broń i postrzelał sobie troszeczke ;]     2,5/10

Skrót pani Todd- Parę osób w tym wątku pisze, że to jedno z lepszych opowiadań w tym zbiorze, lecz ja tak nie uważam. Szczerzę mówiąc, nudziłem się przy tym opowiadaniu i przeczytałem je tylko, żeby przeczytać( tak dla zasady). Bez jakieś rewelacji     4/10

Jaunting- To opowiadanie natomiast mnie całkiem zaciekawiło. Fajny temat i ciekawie przedstawiona historia tytułowego "Jauntingu"    7/10

Weselna chałtura- Całkiem składnie się czytało, predstawienie dawnych realiów. Opowiadanie może być.    5/10

Lament paranoika- Może innym wydać się to dziwne, lecz moim zdaniem ten tekst jest świetny. Kruciótki, ale ma w sobie taki jakiś urok który sprawia, że strasznie wczułem się w to opowiadanie    10/10

Tratwa- To jest to. Nic dodać nic ująć. Po prostu znakomicie napisane opowiadanie, pełne zajebis**go klimatu    10/10

Edytor tekstu- Ciekawie się czytało, przyjemne opowiadanie. Jakoś tak mnie ujęło. Warte przeczytania    8/10

Człowiek który nie podawał ręki- Też calkiem fajne opowiadanie, ale spodziewałem się czegoś innego...Tak troszeczkę to naciągane to jak było wcześniej wspominane, że wcześniej nie mógł wpaść na pomysł samobójstwa. Ale tak czy siak  opowiadanie strrrasznie długo męczyłem. Nie podobał mi się motyw krwiożerczej ciężarówki    3,5/10

opowiadanko można przeczytać    7/10

Świat plaży- Kolejny średniaczek. Niby czyta się nawet nawet, ale czuć taki troszeczkę niedosyt(przynajmniej ja) jakby czegoś tu jeszcze zabrakło    6/10

Wizerunek Kosiarza-Nic specjalnego, po tytule myślałem, że troszeczkę posikam w majtki ale się rozczarowałem      4/10

Nona- Niby wszystko fajnie ładnie, lecz jakoś mnie to do siebie nie przekonało. Popatrzył na laskę i zaczął mordować. Takie troszeczkę dziwne, ale dobra    5/10

Dla Owena- Bezsensowne gów**, niepotrzebnie zaśmiecające moim zdaniem ten zbiór

Szkoła przetrwania- Całkiem ciekawie to ujął Stefcio. Przedstawił do czego zdolny jest człowiek w extremalnych warunkach, i ile czasu może pociągnać na prochach, nic nie jedząc    7/10

Ciężarówka wuja Ottona- To opowidanie strasznie długo męczyłem, wogle mi się nie podobał motyw krwiożerczej ciężarówki     3,5/10

Poranne dostawy- Hehehe, to opowiadanie jest takie specyficzne. Niby troszeczkę bez sensu, lecz ma coś takiego w sobie, że lubię to opowiadanie, a mleczarz mnie przeraża. Kto wie co dostaniemy w porannym kartonie mleka     7/10

Wielkie bębny:opowieść pralniacza- takie se. Jakoś mnie do siebie nie przekonało.    4/10

Babcia- To opowiadanie jest całkiem ciekawe. Tekst wciąga czytelnika do świata małego przerażonego wizerunkiem własnej babci chłopca. Genialn  9/10

Ballada o celnym strzale- Moim zdaniem było to dosyć nudne. Taka historia dziadka, który opowiada jak sam zwariował i o szaleństwie pisarza, takie nijakie to. Wogle mnie do siebie nie przekonało    5/10

Cieśnina- Ten tekst również mi się zbyt bardzo nie podobał, chociaż czytało go się szybko i składnie.    5/10

Ogólnie zbiorek dość ciekawy i warty przeczytania ogólna ocena: 7/10

1. Pierwsza wersja "Tratwy" miała tytuł "The Float" i nadal ma status "unpublished" ponieważ nie udało się potwierdzić druku tego opowiadania w żadnym z przytoczonych przez autora wariantów "Adama"
2. Pisząc w uwagach o martwej strefie, King nie miał na myśli swojej powieści "Martwa Strefa" tylko... hmm... martwą strefę taką Strefę Mroku... miejsce gdzie opowiadanie się ukazało, ale nikt o tym nie wie, bo każdy kto tam trafił już nigdy nie wrócił.
3. Nie ma żadnego związku pomiędzy opowiadaniem "Tratwa" a powieścią "Martwa Strefa"

Babcia jest fenomenalna. Dodałbym do tego jeszcze równie mistrzowskie Skrót pani Todd i Balladę o celnym strzale. No i oczywiści sama Mgła

To nadrabiaj Mgłę, bo na prawdę warto! Film rewelacyjny, jedna z najlepszych ekranizacji Kinga

Przeczytałęm wreszcie ten zbiorek ale ostatniego opowiadania nie chciało mi się czytać. Nudza mnie jego krótkie historie. Coś nie mogę się rozkoszowac, czekam az coś bedzie się działo i nagle buuuum! - koniec akcji. Co prawda sa ciekawe opowiadania jak np Mgła czy Nona, ale sa też beznadziejne - np durna Ballada o celnym strzale na którą się napaliłem.

nie bede się rozdrabniał na kawałki, oto punktacja opowiadań:

Mgła- 10/10 - faworyt!
Zjawi się tygrys-1/10
Małpa- 3/10
Bunt Kaina- 3/10
Skrót pani Todd- 9/10
Jaunting- 8/10
Weselna chałtura- 3/10
Lament paranoika- 2/10
Tratwa- 8/10
Edytor tekstu- 8/10
Człowiek który nie podawał ręki- 7/10
Świat plaży-5/10
Wizerunek Kosiarza-4/10
Nona- 10/10 - jedno z lepszych
Dla Owena- 1/10
Szkoła przetrwania- 9/10
Ciężarówka wuja Ottona- 4/10
Poranne dostawy- 6/10
Wielkie bębny:opowieść pralniacza- 3/10
Babcia- 8/10
Ballada o celnym strzale- 3/10

Ostatnio czytałem "Szkołę przetrwania" i troszeczkę się zawiodłem :/
Pomysł fajny - kanibalizm chyba zawsze skupia uwagę odbiorców; czy to w literaturze czy to filmie - ale w wykonaniu zabrakło mi takiego podkreślenia, takiego WALNIĘCIA, podsumowania. Autor skupił się na prezentacji pomysłu bohatera i jego skutków; zabrakło natomiast opisu samej czynności Czekałem na szczegółowy opis operacji oraz stanu psychicznego człowieka operowanego (to, że boli to rzecz oczywista) ale się nie doczekałem