Dzisiaj skończyłem czytać "Stukostrachy", ta książka  to całkiem solidna cegła, trochę trzeba było się z nią pomęczyć aby przebrnąć przez te ponad siedemset stron. Co prawda oglądałem wcześniej film nakręcony na jej podstawie, ale było to tak dawno temu, że nie pamiętałem praktycznie nic z jego fabuły.
Tak więc lektura tej powieści przyniosła mi sporo frajdy, aczkolwiek zabrakło w niej tej ulotnej magii, która była np. w "Nieznajomych".
"Stukostrachy" to powieść sci-fi, w której akcja rozgrywa się w Haven - małym miasteczku w stanie Maine. Coś zakopanego w ziemi zaczyna wywierać silny wpływ na jego mieszkańców zarówno pod względem fizycznym jak i psychicznym. Zmiany zachodzące w ludziach wydają się mieć na początku pozytywny wydźwięk, jednak to tylko zasłona dymna, a mieszkańcy Haven mają stać się niczym innym jak tylko narzędziem w rękach tej obcej siły.
Pierwszoplanowymi postaciami jest dwójka bliskich przyjaciół, Bobbi Anderson - pisarka, autorka westernów, oraz Jim Gardener - poeta i nałogowy alkoholik w jednym. Są to bardzo ciekawie i szczegółowo nakreślone portrety psychologiczne, momentami być może nawet za bardzo, podobnie jak i w innych powieściach Stefan potrafi chwilami mocno przynudzić.  
Warto wspomnieć też o dziadku Davida i Hillyego Brown - Evie Hillmanie, konstablu miasteczka Haven - Ruth McCausland, oraz siostrze Bobbi - Anne Anderson. To również jasno błyszczące postacie w tej nietuzinkowej historii.
Fabuła jest ciekawa i intrygująca, a pomimo kilku dłużyzn potrafi przyspieszyć i zaskoczyć nas drastycznymi i krwawymi scenami.
Zakończenie jest jak dla mnie satysfakcjonujące, trochę niedopowiedziane ale jak najbardziej sensowne i trzymające się kupy.
 W "Stukostrachach" znajdziemy też nawiązanie do "Martwej strefy" poprzez postać Davida Brighta - dziennikarza "Daily News" z Bangor, który opisał rzekomo przypadek Johna Smitha. Zresztą wpychanie tytułów innych swoich powieści w treści książek to norma u Stefana (było tu też i o "Lśnieniu"), a już fakt wciskania jeszcze do tego swojej osoby po prostu mnie drażni.
W "Stukostrachach" czytamy:
"(...)Podobno płaciła rachunki na czas i nie plotkowała. I pisała niezłe westerny, takie, co to czyta się jednym tchem, a nie jakieś pełne nieprzyzwoitych słów niestworzone historie o wymyślonych potworach, które pisał ten facet z Bangor."
W każdym bądź razie książka mi się podobała i wydaje mi się, że przypadnie do gustu sympatykom sci-fi, polecam.

Poza tym coś takiego jest wiele razy w książkach Kinga,

Czemu inna bajka? Przecież np. w Martwej Strefie pada zdanie: (parafrazuje)
"- O to jak w tej książce Carrie."

Tak samo ostatnio rozmawiałem z kumplem o kimś i tę osobę opisałem, że po prostu zachowuje się jak Carrie z książki Kinga i już wszyscy mniej więcej wiedzą o co chodzi. King też miesza u siebie książki, zapożycza to z tej to z tamtej - to sa wyśmienite smaczki i tyle.

Moim zdaniem King jest zbyt popularny, by tego typu zabiegi miały za zadanie rozreklamowanie jego twórczości. Tym samym przychylam się do opinii, że to smaczki są, do wyłapania przez fanów.

"W nocy, gdy cały dom już śpi
stukostrachy, stukostrachy..."

  he he, właśnie słucham audiobooka i jestem przy końcówce, p.Teleszyński to mistrz, jego głos jest wręcz stworzony do książek Kinga, ogólnie bardzo mi się podoba, po za oczywiście miejscowym laniem wody i przeciąganiem struny, co zresztą dla Stefana jest już normą.Gdy gość zbyt często robi klatkę stop i opisuje wszystko z najdrobniejszymi szczegółami staje się to irytujące.Osobiście, jak to już tam ktoś napisał, również nie przepadam za tematem kosmitów, ale postanowiłem posłuchać dla całej kingowej otoczki, jego poczucia humoru i świetnie wykreowanych postaci i mógłby King napisać książkę o żabach w stawie to i tak bym chętnie przeczytał, dla otoczki, a jak.Po za tym postać Gardnera jako alkoholika świetnie się przedstawia w kontekście obcych, bo równie dobrze mogłoby to być jego zwidami, prawda?Cały ten statek, telepatia itd.

Ide słuchać dalej.Z pozdrowieniami dla fanów Stefka

Kilka? U mnie to było praktycznie kilkadziesiąt

Mi to poszło w 4, 5 dni. Znacznie krótszą Historie Lisey męczyłem za to z miesiąc

Typowy średniak. Momenty, gdy była tylko Bobbi albo Bobbi i Gardener, czyta się bardzo przyjemnie. Niestety gdy dochodzi do miasteczka, to niestety jak dla mnie zbyt duża mnogość postaci, nie da się tego ogarnąć. I ta siostra Bobbi - kompletnie nic nie wnosi, żadnego wpływu na akcję.

Podobno 200-300 jest stron jest kapitalne.. Pozniej jest.. jak kto woli

co do ostatecznej smierci "TEGO", polecam rozkminy z oficjalnego forum.

https://www.stephenking.com/xf/index.php?threads/question-regarding-it-spoilers.8195/

Uzytkownik @Robert Gray, robi takie rozkminki, ze klekajcie narody - kolejny freak tej ksiazki

*zeby zrozumiec przekaz, trzeba dosc dobrej znajomosci ang.