Mało szanowana przez fanów powieść, ale ja miałem bardzo wielką przyjemność przy okazji jej czytania. Znowu słabszy początek. Historia pijaństwa Gardenera dość nużąca i nieciekawa. Wkońcu jednak wracamy do Haven i tam się dzieje! Szaleństwo, wszystkim odbija, obcy w mieście mają przerąbane, automaty do coli atakują i cała masa innych śmiesznych i przerażających wydarzeń, które nie sprawiały bynajmniej, że książkę się gorzej czytało, a dodawały jej kolorytu. Setnie się bawiłem przy "Stukostrachach" i na wszelkie niedoskonałości nie zwracałem uwagi przez co moja ocena tej powieści jest bardzo wysoka.

Też pojęcia nie mam, czemu Stukostrachy są jedną z bardziej niepopularnych książek Kinga. Może dlatego, że czasami klasyfikuje się ją jako "fantastykę"? Dla mnie to świetna rzecz, z bardzo kingowym klimatem i rewelacyjnymi, złożonymi postaciami, nawet tymi drugo- i trzecioplanowymi. Sporo fragmentów to w ogóle prawdziwe perełki - zawsze podziwiam tę pierwszą część, zanim Gardener dotrze do Haven, siostrunię Anne, albo moment, kiedy dziadek Hillman usiłuje rozmawiać z dziennikarzem. Dosłownie sama czuję to jego zażenowanie, fantastycznie opisana scena.

"Stukostrachy" dostałem pewnej Gwiazdki od swojej Kochanej małżonki. Przeczytałem ją w okresie świątecznym. Czyta się szybko, nie wiadomo kiedy jest już się w połowie...i nagle koniec. Klimat książki faktycznie jest lekko SF, niektóre sceny przypominają wręcz kadry z "Obcego"  . Ja osobiście polecam czytadło każdemu, kto lubi choć trochę klimaty SF połączone z dość mocno trzymającym w napięciu thrillerem ...

PS. Było tam wytłumaczone co z tym Altairem?

Stukostrachy oceniam jako dobre. 1 częsc podobała mi się bardzo. Myślałam, że Bobbi będzie główną bohaterką i początkowe wstępy o Gardenerze mnie irytowały, lecz potem...tylko czekałam by poczytac o nim, no i o przemianie Bobbi:D druga częsc najsłabsza. Fajne motywy jak o Ruth i gadajacym Jezusie ktory po prostu rozwalil mnie na łopatki i smialam sie w głos, i nudne jak o magicznych sztuczkach Borwna (choc końcówka jest na prawde przeurocza). W 3 czesci troche za duzo tej walki, a sprzety AGD były śmieszne... czytajac kuzynce na glos fragment o automacie do Coca Coli w sumie nie moglam sie przestac smiac
czytajac wczesniej wszystkie negatywne opinie o Stukostrachach bylam do nich troszku zrazona i bałam sie je kupic:D ale po przeczytaniu bylam mile zaskoczona - UFO nie wydaje mi sie tutaj glupie (w przeciwienstwie do Łowcy Snow) no i jako calosc wszystko prezentuje sie w moich oczach calkiem porządnie. Polecam, a co tam!

Moim zdaniem troszkę lepsze Ale to chyba kwestia sposobu wychodzenia na świat. Takie wykopane z ziemi jednak trochę bardziej kulturalnie niż tak bezwstydnie z tyłka No i jeszcze do tego uzbrojone nie to co w Łowcy bez gadżetów  

Łowcę na razie przeczytałam na razie do połowy i po prostu nie chce mi się dalej tego czytac. Stukostrachy pochłonęłam w tydzień  jak kiedyś doczytam łowcę to się w pełni wypowiem, jak na razie moja opinia jest jaka jest

Właśnie odłożyłem na półkę. Lektura byłaby z pewnością ciekawsza gdyby nie to, że parę lat temu obejrzałem film. Pamiętam, że ten zielony fosforyzujący klimat zrobił na mnie wrażenie. Teraz po przeczytaniu muszę powiedzieć że Smith rewelacyjnie wcielił się w Gardenera (Andare z parasolką:)) Zakończenie wolę jednak z książki. Czytałem  oczywiście wiele niepochlebnych opinii i już myślałem, że film uratował powieść. Dołączam się zatem do grupy nierozumiejących o co tyle hałasu. Było wszystko co u Kinga wspaniałe. Małomiasteczkowość gdzie tym razem społeczność nie tylko znała się jak łyse konie, co wręcz czytała sobie w myślach. King osiągnął u mnie podobny efekt jak w większości książek. Niezależnie od akcji samych Stukostrachów wyobrażałem sobie ten klimat, że nie mogę ukryć przed kimś moich myśli (no pracodawcy na pewno bym unikał:)). Do tego konkretne stężenie makabry w szopie i ciekawe charaktery. Wszystko to plasuje Stukaczy w panteonie świetnych książek Kinga (potem są już tylko doskonałe).

Przeczytałem wreszcie i ja. Cóż, King z pewnością napisał wiele lepszych powieści, ale też znajdzie się z 10 słabszych. Nade wszystko grzeszy tu gadulstwem. Szczytem jest rozprawka Gardenera nt. kobiecej miesiączki. Ja wiem, że to tylko kilka zdań, ale to kilka niepotrzebnych zdań i takich jest w tej książce całkiem sporo - można by całość skrócić o 100, może i o 200 stron. Natomiast sama historia bardzo mi się podoba. Znałem fabułę "Stukostrachów" z filmu, ale ze względu na to, iż film w zasadzie pomija całą masę wątków, książkę czytałem z jako takim zainteresowaniem. Co do środkowej, małomiasteczkowej części... niby fajna jest ,ale czegoś w niej brakuje. Osobiście odnoszę wrażenie, iż lepiej byłoby, gdyby od początku wydarzenia były opisywane z perspektywy całego miasteczka (a nie tylko Bobbi i Gardenera) - w społeczność Haven wkraczamy już w okresie, gdy Stukostrachy wywierają istotny wpływ na mieszkańców. Brakowało mi tutaj "normalnego" wprowadzenia w tą społeczność. Pod tym względem - i nie tylko pod tym - taki "Sklepik z marzeniami" prezentuje się o wiele lepiej. Ale summa summarum nieporozumieniem jest zaliczanie tej książki do grona tych kilku najsłabszych książek Kinga. Za całość - 6/10.

edit

Tak mi się jeszcze przypomniało: nie jestem może jakimś fanatycznym wyszukiwaczem nawiązań, ale te w "Stukostrachach" bardzo mi się podobają - tu Smith z "Martwej strefy", tu Derry, kanały i clown, tu nawiązanie do samego Kinga... Świetna sprawa:)

Skończyłem. i niestety, nie zachwyciło mnie. Choć małomiasteczkowy klimat, które często jest dużym atutem u Kinga pojawiał się czesto, to i tak to nie wystarczyło zeby książka ta była dla mnie przynajmniej średnia.
Wszystko za sprawą zbyt długich
bardzo podobała mi się II cz - opowieści z Haven, było to takie klimatyczne, jednak III częśc to dla mnie maskara była, już dawno nie wynudziłem się tak przy Kingu , choć opis
trochę to odratował.
Natomiast cała reszta była dla mnie żenadą, a poszczególne elementy fabuły które miały wzbudzić w czytelniku czy to grozę, czy były to po prostu elementy s-f po prostu zanudzała swoją absurdalnością.
Coż, nawet najlepszy pisarz musi mieć te gorsze pozycje

Ale odbijam już sobie to Szkieletową Załogą.