Gotham Cafe

Zapowiada się nieźle. Ale z tym pierwszeństwem przed "Panem Mercedesem" bym się tak nie zapędzał. Każdy pamięta, że w ubiegłym roku wszyscy czekali na "Doktora sen", traktując "Joyland" jako wakacyjną zapchajdziuę, a wyszło jak wyszło :)

Niech wyda Prós a Chong zrobi genialną okładkę  :aniol:

Wszystkie jego takie są :D

Czy tylko ja widze łudzące podobienstwo (przy czym okladka Sztormu jest lepsza)?
Przeciez jak przyjdzie do was ktos i powie "ej pozyczycz mi jakiegos Kinga" to glupio bedzie wyciagac te dwie bo samo sie narzuca "a ma jakies inne okładki,czy na każdej gośc stoi na skale i patrzy na burze?"
Amerykańska podoba mi sie sto razy bardziej. Ta jakas taka...kiczowata.

Czy tylko ja widze łudzące podobienstwo (przy czym okladka Sztormu jest lepsza)?

Rozumiem ze juz czytales?

Czy tylko ja widze łudzące podobienstwo

bardzo się cieszę, że Prószyński wydaje tę książkę, bo jakby Albatros dał jakiegoś stocka

dramat.

Czytam tak wasze wypowiedzi i zastanawiam sie po co ta cala dyskusja na temat okladki????? Jak dla mnie to moze byc tylko biala strona, autor, i tytul ksiazki. Jak stare przyslowie glosi: " Nie oceniaj ksiazki po okladce" - wiec mysle ze lepiej poczekac, przeczytac i wtedy porozmawiac o ksiazce ( tresci ) a nie o okladce. Nie powiem okladka przyciaga wzrok czytelnika, ale czytalem juz wiele ksiazek gdzie okladka byla kiczowata i odpychala, a ksiazka okazala sie fantastyczna.

Pomijajac juz fakt ze przyslowie jest idiotyczne...

Bo książka to całość w tym również jej okładka. Okładka, przekład, rodzaj papieru, druk, czcionka, format, treść itd.. Rozumiem sens powiedzenia by nie skreślać książki przez jej okładkę lub nie windować oczekiwań, ale okładka jest jednym z elementów książki, który tez podlega jej ocenie jeśli zabieramy się za ocenianie książki. I już pomijając ten konkretny przykład ale tym powiedzeniem zazwyczaj rzucają tacy zatwardziali miłośnicy książek drukowanych, którzy z jednej strony krytykują książki elektroniczne bo powieść trzeba trzymać w reku, trzeba ją wąchać i czuć a z drugiej twierdzą, że może wyglądać jak ścierka do podłogi bo liczy się tylko treść :D

Jest dokladnie tak jak piszecie o okladce- ma jakies znaczenie do podjecia decyzji, co kupic, co przeczytac, ale chodzi mi bardziej o to , ze denerwuje mnie jak ktos pisze ze ten czy ten gosciu niech zrobi okladke, a nie kto inny. Ja wiem ze zawsze to ladniej wyglada. ale nie jest to najwazniejsze.

Jest dokladnie tak jak piszecie o okladce- ma jakies znaczenie do podjecia decyzji, co kupic, co przeczytac, ale chodzi mi bardziej o to , ze denerwuje mnie jak ktos pisze ze ten czy ten gosciu niech zrobi okladke, a nie kto inny. Ja wiem ze zawsze to ladniej wyglada. ale nie jest to najwazniejsze.

Dla mnie również. Słabiutka.
Ta z namiotem cyrkowym zdecydowanie ciekawsza.

Kto się jara oprócz mnie?

Darek Kocurek zaczął pracować z Prósem. :) Mam nadzieję, że to dłuższa współpraca będzie. I niech szlag trafi Albatrosa, że takiego grafika zostawili!

Kurcze, za free od sklepu gildia dostalem ogromny kalendarz (z tego co widzialem, to rozni sie od tego co jest do kupienia i jest sporo wiekszy jesli chodzi o wymiary plus inne grafiki), jakosc wykonania powalajaca. Raz ze ksiazka taniej o 30%, dwa darmowy kalendarz wartosci pewnie okolo 40zl. Najs.

Ja niestety chyba nie dostałem paczki

Bardzo fajną rzeczą w tym kalendarzu jest też to, że są zaznaczone dni wolne od pracy czego w waszym z poprzedniego roku mi brakowało (w nowym zresztą też nie zaznaczyliście).

Skoryguję ;)
1) Darek współpracuje z Prósem od daaawna. Tylko nie robił tego dotychczas przy Kingach ;) Spójrz na okładki m.in. do Orsona Carda, Deavera, Connelly'ego.
2) Albatros w ostatnich miesiącach wydaje wznowienia Kingów właśnie z nowymi, specjalnie przygotowywanymi okładkami Darka...

Bo to jest inny kalendarz. Darek w tym roku zrobił 3 kalendarze - dwa Kinga i jeden Dardy. No nasz w porównaniu z Prósowym nie powala ale też nie mamy takiego zaplecza. Niestety nie wiedzieliśmy, że Prós też startuje z kalendarzem.

Tak na marginesie niektórzy recenzenci dostali taki energetyk. Jaram się niemiłosiernie czy też dostanę. Jak nie to pójdę z torbami bo muszę to mieć :D

Właśnie, zakończenie. Miało być najstraszniejsze od lat, a niestety trochę się zawiodłem.

King w "Danse Macabre" napisał, że najstraszniejsze jest to, czego nie widzimy, nie znamy. Że jeśli zobaczymy drzwi, za którymi wiemy, że jest coś strasznego, to po otwarciu, choćby niewiadomo co tam było, przychodzi pewnego rodzaju ulga.

Dobry pisarz powinien zostawić drzwi zamknięte i na tym zakończyć. King niestety zamiast w ostatniej chwili zablokować ich otwarcie, pozwala nam zobaczyć, co jest za nimi. A to niestety nie jest przerażające.

miękkiej szytej

Możesz rozwinąć myśl, jak to wygląda?

Możesz rozwinąć myśl, jak to wygląda?

Z tym się zgadzam tak tylko połowicznie. Bo moim zdaniem to jednak była dość mocno przerażająca wizja. W tym przypadku niepokoiły mnie zarówno zamknięte drzwi jak i otwarte. Ten finał ogólnie był świetny i był przerażającą wizją. Dla mnie po prostu trochę gryzł się z resztą książki bo trochę to było za dużo, ale kto wie czy przy drugiej lekturze nie zmienię zdania.

"- A teraz moi piękni, zawołajcie, 'Alleluja'!
Zrobili to.
Jeszcze raz, tak jakbyście znali Bożą miłość!
Zawołali jeszcze raz, tak jakby znali Bożą miłość" (s. 301)

COŚ SIĘ STANIE głosi napis na okładce.
I rzeczywiście COŚ SIĘ STAŁO - Stephen King wrócił tam gdzie czuje sie najlepiej.

"Przebudzenie" to druga wydana w tym roku powieść Króla,powieść której, w przeciwieństwie do "Pana Mercedesa", wyczekiwałem z wielkimi nadziejami.
Czy słusznie wierzyłem że będzie to lepsza książka niż kilka poprzednich Stephena? Czy się nie zawiodłem?
Dwa razy TAK.
"Przebudzenie" ,pomimo faktu, że nie ustrzegło się kilku minusów jest w moim odczuciu najlepszą książką Króla od czasu "Dallas 63", choć do samego Dallas sporo jej brakuje.
Ostatnie "Pan Mercedes", czy też "Doktor sen" (tfuu, Stephen, tfuu) to zupełnie inna (o wiele niższa) półka.

Rodzina Mortonów (dość liczna) wiedzie sobie spokojne życie w małej mieścince w Nowej Anglii.
Mama, tata, czterech synów i córka; mama zajmuje sie domem, tata sprzedaje olej opałowy, dzieci albo się bawią albo uczą,wszystko ładnie i pięknie.
Do czasu.
Pewnego słonecznego dnia do mieściny przyjeżdża nowy pastor - Charles Dan Jacobs.
To przełomowy moment dla wszystkich bohaterów tej powieści, zwłaszcza dla 6-letniego wówczas Jamie Mortona - głównego bohatera najnowszego dzieła Kinga.
Pastor dzięki swojej postawie z miejsca staje się ulubieńcem miejscowej społeczności.
Tak mijają trzy lata.
Po trzech latach Charles Jacobs wygłasza STRASZNE KAZANIE które zostawi ślad w każdym kto miał okazje go wysłuchać; dla samego Jacobsa jest to ostatnie kazanie jakie wygłosił w życiu.
Nie jest to jednak ostatnie spotkanie wielebnego z Jamie Mortonem, oj nie!
Dalej, nie spoilerując więcej treści książki - Jaime będący zarazem narratorem opowiada historię swego życia.
Swego oraz "piątej osoby dramatu" - wielebnego Jacobsa znanego także jako Charlie.

O czym jest to powieść?
Chyba najprościej będzie powiedzieć że o wierze, o dokonywanych wyborach, o skutkach tych wyborów.
O tym czy komukolwiek ze zwykłych śmiertelników wolno bawić się w Boga...

Napisałem wcześniej że Stephen wrócił tam gdzie czuję się najlepiej, co jest prawdą, choć może nie do końca.
"Przebudzenie" to z jednej strony King jakiego kochają jego Wyznawcy; powoli snuta historia, świetne opisy postaci, sytuacji czy krajobrazów (typowe Kingowe wodolejstwo za które jest uwielbiany).
Mamy tu kochająca sie i wspierającą amerykańską rodzinę, mamy ciekawe wątki poboczne, czyta się znakomicie.
Jest jednak jedno "ALE".
Sam Stephen King poniekąd strzelił sobie w kolano juz przed premierą zapewniając że to najbardziej mroczna historia w jego dorobku.
Tak nie jest.
W omawianej powieści, klasycznego horroru jest jak na lekarstwo, przez 3/4 lektura ta to powieść obyczajowa, a scena horrorowa jest dosłownie jedna.
To jeden z dwóch powodów dla których "Przebudzenie" nie znajdzie się nigdy w czubie żadnego rankingu książek tego autora.
Drugim (który poniekąd łączy się z pierwszym) jest fakt że coś nie do końca zagrało.
Co?
Sam dokładnie nie wiem.
Trochę ten brak horroru gdzie czytelnik może wyczuć że miało być pewnie trochę straszniej w zamierzeniu autora, trochę też wpływa na ogólny odbiór fakt że (przynajmniej ja) nie mogłem oprzeć się wrażeniu że końcówka została napisana "na szybko", żeby zakończyć historię, gdzie mniej więcej w połowie wydaje się że książka będzie za krótka o jakieś 200 -300 stron.

Zarzuty mogą się wydawać dosyć mocne, jednak spokojnie - to jest nadal świetna książka!
Mamy tu wspomniane już kingowe wodolejstwo, mamy ciekawych bohaterów (do pewnego momentu Charles Jacobs miał autentycznie szansę na jedną z najlepiej napisanych postaci drugoplanowych w twórczości Stephena Kinga), lektura jest przyjemna, pozwala miło spędzić czas.

Jest to książka zawierająca wszystkie zalety dla których kupujemy książki sygnowane nazwiskiem King; o dziwo jak na tego autora mamy tutaj (również na plus) całkiem niezłe zakończenie oraz kilka twistów fabularnych które jedna rzadko pojawiają się w powieściach Króla.
Coś może nie do końca zagrało (choć wbrew temu co napisałem wyżej nutka niepokoju jest wyczuwalna od pierwszej do ostatniej strony) dlatego zamiast 10, sprawiedliwą ocena według mnie jest 8.
Osobiście jestem bardzo zadowolony i czekam na więcej tego typu książek spod ręki Mistrza.

Polecam.

Nie poleca tylko się o niej wypowiada.

Mówcie sobie co chcecie, ale mogę się założyć że znacznie więcej osób sięgnęło po Prószyńskie "Przebudzenie" niż "Pana Mercedesa" od Albatrosa. Znacznie szumniej, znacznie ciekawiej. Kalendarz, specjalne wydanie, playlista, apka, energetyk, plakat (ktoś o tym tu pisał). Tak to mniej więcej powinno wyglądać przy każdej premierze! I to nie tylko mam na myśli Kinga.

Ps- Opasła, epicka wręcz powieść obyczajowa, bez wątków nadprzyrodzonych, gdzie akcja dzieje się w leniwym, małym miasteczku, to nadal coś na co czekam u Kinga. Gdyby taka powieść powstała, byłaby to z pewnością najwspanialsza koronacja twórczości Mistrza. Tak myślę...

Hehehe, wyczuwam tutaj nostalgię do "Sklepiku z marzeniami" i naładowanie tekstami Steinbecka. :P

Ale w 'Sklepiku' są wątki nadprzyrodzone. Co więcej, główny czarnych charakter jest nadprzyrodzony :D

Mam wrażenie, że gdyby wybrać po fragmencie z każdej z powieści Kinga i złożyć je w całość, powstałaby powieść idealna. W ostatnim czasie (prócz oczywiście "Dallas"), każdej czegoś brakuje. Gdyby King połączył najmocniejsze momenty z każdej ze swoich powieści, powstałaby książka idealna. W " Przebudzeniu" pierwsze 200 stron rządzi, potem jakby wszystko siada, choć to nadal bardzo dobra historia.

Hehehe, gdyby tak można było, Brunos, ale się nie da.  :rad2: Jednak ja jestem zdania, że Przebudzenie jest najbliżej kingowego ideału, takiego Dallas '63 na przykład. :)

Jednak ja jestem zdania, że Przebudzenie jest najbliżej kingowego ideału, takiego Dallas '63 na przykład. :)

Czytając o planach na Talizman 3 i Pan Mercedes 2 cieszmy się "Przebudzeniem" i wychwalajmy je pod niebiosa :)

Kiedy to Dallas '63 stało się ideałem? Chyba przegapiłem ten moment :D

Charles Dexter Ward

Znalazłem także subtelny element zbieżności imion (jeśli mnie pamięć nie zawodzi) Mary i Shelley, niestety nie mogłem ponownie zlokalizować tego fragmentu książki.

Charles Dexter Ward nie występuje bezpośrednio w książce tak jak Mary Shelley, jest to bardziej moje spostrzeżenie ;)

Ponownie dzięki za przypomnienie o Joyland - racja było i wychwyciłem ale zapomniałem wspomnieć oraz Christine - nie skojarzyłem faktów, nie jest to trochę bardziej naciągnięte?  :mysli:

Wątek Jamiego-klucza nie był wyjaśniony. To był własnie według mnie jeden z minusów i jedno z przegięć tej książki. I kurde ja prawie do końca nie wiedziałem w jakim kierunku to pójdzie. Dla mnie to jedna z mniej przewidywalnych książek Kinga.