Było nim zawsze i nie musiało się niczym stawać Jestem ciekaw jak by poszło książce w kolejnych Kingowych Mistrzostach, ostatnio "Dallas" było nowością i zajęło drugą lokatę. Ciekawe czy teraz był by równie wysoki wynik.

Tak, zdecydowanie od czasów "Dallas" nie było u Kinga tak dobrej książki jak "Przebudzenie".

Dla mnie tez "TO" jest poza zasiegiem, Misery bardzo sobie cenie, ale z cala odpowiedzialnoscia zapisuje sie to tej grupy od wysokiego statusu "Dallas 63". Ksiazka jest arcyfenomenalna. W moim osobistym rankingu bije jedna reka "Bastion".

Rowniez moim zdaniem "Przebudzenie" jest najlepsza pozycja od czasow cegly na D

No to i ja krótko po lekturze. Obwieszczam: Król wraca  

Przede wszystkim urzekła mnie w tej powieści konstrukcja. Czyta się z ogromną przyjemnością, bo nie jesteśmy w stanie przewidzieć co się zaraz wydarzy. Choćby w najmniejszym stopniu nie miałem pojęcia, do czego zmierza ta historia i jak się potoczą losy bohaterów. Sprzyjał temu jeszcze rozrzut historyczny wydarzeń, ale ten sposób narracji świetnie działał i tym lepiej się to czytało.
Druga kapitalna sprawa taka, że King znów porusza się po rejonach, które dobrze zna i czuje się w nich najlepiej.
Spojrzenie na świat oczami dziecka, małe miasteczko, muzycy, ludzie z problemami, szaleńcy, religia - no super.
Kreacja bohaterów również co najmniej poprawna. Najfajniejsze, że właściwie nie ma żadnego typowego czarnego charakteru.
Generalnie naprawdę nie ma się raczej do czego się przyczepić. Tylko dwie rzeczy mi się podobały mniej. Jedna, że większość rzeczy związana z Jacobsem była dla mnie aż za mocno nieprawdopodobna, a chyba kilku nie zrozumiałem. Nie jestem pewny o co chodziło ze zdjęciami.
No i sprawa, która mi się zdecydowanie najmniej podobała, to to pojechanie Lovecraftem, którego twórczości nie cenię za wysoko  

Generalnie, to naprawdę dobra pozycja. Ode mnie tak 7+ na 10. A może nawet 8

A jak czytałem książkę, z tymi wszystkimi błyskawicami, muzykami itp. to kojarzył mi się z jednym bohaterem wciąż ten jeden obrazek: https://www.youtube.com/watch?v=u6TZsSQyeAE

Zapewne po to, żeby jakimś przypadkiem łapa nie wyskoczyła mu do przodu i nie walnęła kogoś w twarz 

O książce napisałem parę zdań u siebie, jak ktoś chętny, zapraszam

http://stacjastoslow.blogspot.com/2014/12/przebudzenie-stephen-king.html

Dostałem swój egzemplarz na święta i dzisiaj rano go skończyłem. To najszybciej przeczytana przeze mnie książka w ogóle (po części dlatego, że dostałem ją od siostry i chciałem u niej zaplusować szybką lekturą), jednak nie musiałem się do niej zmuszać. Rewelacyjna książka, bardzo mi się podobała opowiedziana w niej historia oraz tak liczne odniesienia (moim skromnym zdaniem) do twórczości Lovecrafta! Począwszy od narracji pierwszoosobowej, poprzez imię wielebnego (Charles Daniel Jacobs i Charles Dexter Ward), pojawienie się wzmianki o Necronomiconie, podział na klasy istot nadludzkich... zapewne czegoś nie wychwyciłem albo na tą chwilę nie pamiętam. Znalazłem także subtelny element zbieżności imion (jeśli mnie pamięć nie zawodzi) Mary i Shelley, niestety nie mogłem ponownie zlokalizować tego fragmentu książki. Jedyne co mi nie odpowiadało to dość spore podobieństwo do Dr Sen. Momentami zastanawiałem się czy chwyciłem dobrą książkę z półki, a nawet snułem podejrzenia, iż wielebny jeździ swoim bounderem na spotkania z Prawdziwym Węzłem. Zakończenie powieści, bo o nim zawsze trzeba coś napisać poruszając temat jakiejś pozycji z dorobku Kinga, jest moim zdaniem bardzo dobre, a autor w ciekawy sposób przedstawił swoją wizję tego o czym Lovecraft pisał już dawniej. 

Na której stronie to było, bo nie zauważyłem tego imienia i nazwiska .


To co piszesz dzieje się na stronach 478, gdzie King nawiązuje do znanej pisarki Mary W. Shelley .

Oprócz tego King odwołuje się na przykład do Joyland, ponieważ pisze o nim i do swojej powieści Christine, bo jedna z postaci ma tak na imię .

A no to w porządku. Zastanawiałem się, gdzie on występuje .


Z Christine chyba nie choć wspomnienie o postaci (sprzątaczka) występuje tylko w małym fragmencie kiedy zaczyna sprzątać i bohater jako narrator o niej wspomina. Zaraz gdy przeczytałem skojarzyło mi się z powieścią Christine Kinga .
Trzeba przyznać, że King w Przebudzeniu mógł jeszcze coś poukrywać co dopiero przy kolejnym uważnym czytaniu może wyjść .

Wątek Jamiego-klucza nie był wyjaśniony. To był własnie według mnie jeden z minusów i jedno z przegięć tej książki. I kurde ja prawie do końca nie wiedziałem w jakim kierunku to pójdzie. Dla mnie to jedna z mniej przewidywalnych książek Kinga.

Wczoraj skończyłem "Przebudzenie" i wrażenia jak najbardziej pozytywne Na początku aż tak różowo nie było bo nie mogłem się wkręcić w opowieść ale z każdą kolejną stroną było lepiej. Jest to książka zdecydowanie lepsza od "Pana Mercedesa" i chyba rzeczywiście najlepsza książka Kinga od czasu "Dallas '63" chociaż "Joyland" też był całkiem przyjemny No i muszę przyznać, że zakończenie jak na Kinga było bardzo dobre.

Skończyłam, bardzo mi się podobało. Co prawda najpierw przez większość książki miałam wrażenie, że jest za krótka, bo byłam już w połowie, potem w prawie w 3/4, a tam dalej jakoś mało się działo (jak dla mnie), ale co zrobić, skoro akcja nabiera największego tempa właśnie dopiero pod koniec. I dzięki temu zwrotowi akcji ta historia tak bardzo mi się podoba, choć do pewnego stopnia można powiedzieć, że był on przewidywalny. Inspiracje Shelley i Lovecraftem dla mnie bardzo na plus, bo przy tym wszystkim King nie zatracił własnej pomysłowości i stylu. No i muszę przyznać, że ta książka jest dla mnie nieźle niepokojąca, niby to inspiracja Lovecraftem, ale jak czytałam opowiadania Lovecrafta to nigdy takiej grozy nie poczułam jednak