...u Holly pojawił się niesamowity skill komputerowy!

odkrywaja hasla ukryte na komputerze matki ktora dzien w dzien je slyszala i non stop byla ze swoim synem?? Z glosem moze troche naciagane ale to tez nie jest niemozliwe do zrobienia, takie czujniki glosu nie dopasowuja sie idealnie do glosu "glownego", wystarczy miec podobna barwe, wiec mnie osobiscie to nie zdziwilo

Po kolei. Przede wszystkim tak jak wspomniałem już wyżej, Pana Mercedesa czyta się bardzo szybko i przyjemnie. Wątek kryminalny jest tutaj dużo ciekawszy niż w colorado kid i joyland, a przy tym dużo bardziej emocjonoujący. Niestety tylko do czasu. W mojej opinii siłą napędową książki miało być (i początkowo faktycznie było) starcie ex detektywa i ex zamachowca. Oboje byli wg. mnie najciekawszymi postaciami, i kiedy opowieść przedstawiała nam kolejną "wymianę ciosów" pomiędzy panami, byłem bardzo usatysfakcjonowany i wsiąknięty w przedstawione zdarzenia.

Niestety gdzieś w ponad połowie książki akcenty zaczynają padać na inne elementy. Z mojej strony zdecydowanie największa, miażdżąca krytyka należy się postaci Holly. Jestem tutaj dokładnie po przeciwnej stronie tego co napisała Skryta. Wg. mnie Holly była nie tylko nienaturalną, stereotypową i przerysowaną postacią, ale przede wszystkim była postacią wrzuconą na siłę, nie pasującą do tego co King robił na początku książki, i (dla mnie) niesamowicie wkurzającą. Ilekroć słyszałem o tym jaka z niej świruska sam miałem ochotę jej przywalić żeby wreszcie się zamknęła (to taka hiperbola, do kobiet zawsze z szacunkiem  ). Oczywiście nie znam się na chorobach psychicznych, a King poświęca "historii jej choroby" mały fragmencik pod koniec książki, ale dla mnie to była postać na granicy grafomanii, która totalnie zepsuła mi końcówkę książki. Szczególnie, że po całym minimaratonie glina vs bandyta, autor oddaje stery w jej (niezrównoważone) ręce. Przeczytałem z małymi wyjątkami wszystko co wyszło spod pióra Kinga i szczerze mówiąc nie pamiętam żeby kiedykolwiek jakakolwiek postać tak bardzo mi przeszkadzała.
Ale widzę, że są zdania o 100% przeciwne. I dobrze

Co do reszty zarzutów, w pewnym momencie (bliżej końca) z książki zrobiło się czytadło w stylu Cobena. Nie mam problemu z tego typu powieściami, ale nie należą one do moich ulubionych, i nie uważam żeby były to zbyt dobre historie. Raczej taka klasa B (cofnij: C).

Uważam, że potencjał Bradiego, zdecydowanie najciekawszej postaci, został na koniec zmarnowany. A obserwowanie duetu Jerome/Holly bardziej mnie bolało niż radowało. Podobnie jak brak konfrontacji 2 czołowych bohaterów.

Motyw z hasłem głosowym? Tak jak napisał mando. Wystarczy, że sąsiad opisze ton głosu jakiejś osoby żeby oszukać komputer? Nie uważam tego za najlepsze rozwiązanie fabularne. Szczególnie, że co szkodziło żeby ograniczyć ten motyw do znajomości samego hasła? Moim zdaniem odbyłoby się to bez uszczerbku dla historii.

Dalej jest to King, którego czyta się bardzo fajnie, a 2/3 powieści było bardzo ciekawe. Niestety przez powyższe, dla mnie jest to jakieś 6/10. Co więcej ciężko mi sobie wyobrazić żebym chciał powrócić do Pana Mercedesa w najbliższych latach. I również przykro mi, że mają powstać 2 podobne książki. Zdecydowanie wolę Kinga w wykonaniu Horror/Fantasy/Obyczaj.

Mam nadzieję, że nikogo nie zdenerwowałem (za bardzo)   NOS4A2 zdecydowanie wygrywa w rankingu książek z 04.06.2014 r.

sekwencja wymazywania uruchamia się po starcie sprzętu, ale jego matce nawet to się nie udało. Żeby uruchomić sprzęt trzeba odpowiedniego głosu, a na jej barwę komputery w ogóle nie reagowały.