No proszę, jak tak dalej pójdzie, to pojawią się w tym wątku wszystkie książki Kinga...Ja już się w każdym bądź razie nie zdziwię, jak ktoś wymieni "Rok wilkołaka" albo "Colorado Kid" "Historia Lisey", kto by pomyślał, nono:)

Bezapelacyjnie Wielki Marsz. Ta książka to arcydzieło. Ze wszystkich innych powieści Kinga najwyżej oceniam (zaraz po WM) chyba "To" i "Rękę Mistrza" która naprawdę mi się podoba i wywołała we mnie wiele emocji za każdym razem jak ją czytałem A przeczytałem Dume Key chyba  ze 3 razy.

Christine,

nom i MW ale to już bardziej jako cała saga...

Kiedyś, tak z 10 albo więcej lat temu na czaterii uwielbiałem gifa, który pojawiał się pod pojęciem <rozpacz> - koleś walący głową w blat biurka. Nic innego nie przychodzi mi na myśl jak ten tandetny animowany gif kiedy czytam, że to świetna powieść...


I kto by pomyślał, że czasem potrafisz napisać coś mądrzejszego niż odnośnik do bzdurnego obrazka


Maraton potknięć? Przecież tam są same braki fabularne i jedno z najbardziej skopanych zakończeń. Zaskoczyłeś mnie maksymalnie.


Jak widać ile osób tyle typów, a rozrzut zarówno w głosach jak i gustach ogromny.
Fajnie by było jak by każdy uzasadniał, bo czasem, jak w mim wypadku, nie chodzi o samą treść, ale coś więcej, więc może i inni głosują sercem a nie rozsądkiem:/

Widzisz, Nobody, co człowiek to opinia, a gusta bywają zadziwiająco różne. Czasami mam wrażenie, jakby ludzie delikatnie próbowali sugerować nieracjonalność takich ocen - HL najlepsza, WM zły [to drugie nie moje, ale wystąpiło w sąsiednim wątku] - ale to naprawdę w dużym stopniu kwestia gustu. Mnie nie rusza zakopywanie i odkopywanie dzieciaka na cmentarzu i gadanie w kółko o tym jaka to ta gleba męskiego serca kamienista, a psychologia Cmentarza to jakieś kpiny, a ludzie się rozpływają nad tą książką. Ok, nie była tragiczna, ale nie było w niej nic specjalnego. Dla literatury pięknej widzę dwie główne funkcje - ma 1) zapewnić rozrywkę, 2) poruszyć, zachwycić, dać do myślenia, ewentualnie czegoś nauczyć. King w większości przypadków ma dla mnie niestety tylko punkt pierwszy. Kiedy udaje mu się sięgnąć tego drugiego, wtedy automatycznie książka ma u mnie większą ocenę. HL nie została wyrwana z korzeniami z konwencji horroru, nadal się ten typowo Kingowy horror przez nią przebija, ale ta książka mnie poruszyła do głębi, zachwyciła, dała wiele do myślenia. Jest tam za równo krwawe mięcho, jak i pewna poetyka, która się Kingowi rzadko zdarza tak, by nie otrzeć się o banał czy kicz. To prawda, nie jest to książka idealna [taka zresztą zapewne nie istnieje, bo albo zachwyciłaby każdego, albo nikt nie potrafiłby docenić jej geniuszu], ma swoje małe grzeszki i elementy, które może sugerowałbym Kingowi rozwiązać inaczej, ale to naprawdę drobiazgi w skali dzieła. Cieszę się, że choć z upływem czasu i z poszerzaniem się moich zainteresowań i czytelniczych horyzontów coraz bardziej krytycznie podchodzę do Kinga, to wciąż jest kilka powieści, które mają dla mnie wartość, a nawet jedna, która zupełnie nic nie straciła w moich oczach. To naprawdę sporo, jeśli dzieło potrafi po kilku latach wywołać emocje nie oparte, jak to w większości przypadków niestety ma miejsce, niemal w zupełności na sentymencie. Nie powiem może, że mam pewność, ale wiem, że moje nadzieje są silnie uzasadnione, że w przypadku Historii Lisey tak pozostanie jeszcze na długo.

Zaś w kwestii Bastionu - być może King nie sprostał wyzwaniu i nieco schrzanił zakończenie. Być może czytając teraz w ogóle dużo bardziej krytycznie spojrzałbym na wątek boga. Nie zmienia to jednak faktu, że świetnie się przy niej bawiłem, a historia Nicka [dobrze mówię? chodzi mi o tego głuchoniemego] bardzo mnie wtedy poruszyła i należy on z pewnością do moich ulubionych postaci wykreowanych przez Kinga. Zebranie do kupy wszystkich tych wątków wyszło lepiej niż w poprowadzonym wg sztywnego schematu To, postacie są barwniejsze, a historia bardziej wciąga. Książka wg mnie bije też na głowę trzecią cegłę - Pod kopułą. King przecenił swoje możliwości w przypadku wszystkich trzech, ale w podejściu do Bastionu wypadł najlepiej.

Należę do grona osób, którym ciężko wybrać jeden tytuł. Dlatego wymienię kilka:

Wielki Marsz
Worek Kości
Zielona Mila
Cmętarz Zwieżąt

Właśnie gdzieś kiedyś ktoś tutaj albo na GWKC wymieniał jakieś błędy w Bastionie. Może ktoś pamięta i może przytoczyć? Proszę!

A mi bardzo trudno jednoznacznie wskazać najlepszą.. Najbardziej wystraszył mnie "Smętarz dla zwierząt"  "Lśnienie", "Ręka Mistrza", wiele opowiadań ( nigdy nie zapomnę gdy będąc świeżo po lekturze 1408 wróciłam do domu i zastałam poprzekrzywiane ramki ze zdjęciami na ścianie- taki żarcik mojego męża..)
 Bardzo mocno dał do myślenia  "Wielki Marsz" (genialna powieść swoja drogą), urzekła "Historia Lisey"  i "Serca Atlantydów". Warto wspomnieć o "Worku Kości",  "Zielonej Mili", "Grze Geralda"..  Właśnie czytam "Bastion" jak na razie jestem w siódmym niebie..

Hehe, wychodzi na to, że "Historia Lisey" to jedna z bardziej  kontrowersyjnych książek Kinga. I w zasadzie można spotkać głównie skrajne opinie: albo genialna, albo do d..., no słaba  Z mojej perspektywy wymieniłaś kilka znakomitych książek i dwie takie... no słabe

Przede mną jeszcze "Bastion", ale już leży na półce i czeka Może go później dopisze do moich ulubionych, mam nadzieje, że mi się spodoba, czytałam dużo pochlebnych recenzji...