Dla mnie absolutny #1
Lśnienie czytałem w nie najlepszym dla mnie okresie i tak mocno nie wsiąkłem jeszcze w żadną pozycję. Jack Torrance był mi tak bliski, że za kążdym razem, kiedy odkładałem książkę byłem autentycznie przerażony. Mistrzostwem jest psychologia postaci, którą stworzył King. Relacje Jacka, Wendy i Danny'ego zbudowane są w sposób wyjątkowy.

Dla mnie książka pełna metafor i absolutnie przerażająca. Samotny pobyt w pustym hotelu jako pomysł na powieść idealny Wątki paranormalne świetnie komponują się z fabułą samej powieści i stanowią kapitalne "dopowiedzenia" do wątków psychologicznych. Metaforyczne przedstawienie życiowych problemów i pomieszanie tego z szaleństwem i opuszczonym (w okresie zimowym) hotelem wyszło Kingowi perfekcyjnie.

Sporo Kingów już "zaliczyłem", ale jak na razie Lśnienia nic nie zdetronizowało. Magia

A dla mnie to niestety raczej przeciętna książka. Ani pierwsza, ani druga dziesiątka dziesiątka, a nawet nie wiem czy do trzeciej czy czwartej by się załapało. Robiłem sobie kilka miesięcy temu powtórkę z "Lśnienia" i uważam, że nie jest to książka zła, ale na pewno jedna z najbardziej przecenianych powieści Kinga.

...a zabijecie mnie, jeśli napiszę, że gdy czytałem tą książkę przed laty, to w ogóle mnie ona nie zachwyciła?

Nie wiem, może przy drugim podejściu zrozumiem jej fenomen. Może po prostu nie przepadam za taką klaustrofobiczną atmosferą.

Na początku bardzo mnie nudziła i nie chciało mi się za bardzo czytac. Potem było już tylko lepiej, a końcówka ekstra ;-) choc książka u mnie w czołówce nie jest (chyba też uważam, że jest przeceniona troszkę)

Lorddemon, popraw swój post, bo źle zaspoilerowałeś. Dałeś "j" zamiast "i".

to prawda książka na najwyższym poziomie na moją żonę podziałało tak bardzo żę bała się sama zostać w pokoju. to była jej pierwsza książka króla

No a ja jestem pod wrażeniem "Lśnienia" . Długo nie mogłam się zdecydować, która z książek Kinga jest na moim osobistym miejscu pierwszym ("To", "Bastion" czy "Ręka mistrza") aż w końcu po tej lekturze sprawa się wyjaśniła
Jest w niej wszystko to co lubię w Kingu - dawka horroru, solidna porcja psychologii no i ten klimat... . Jedynie po zakończeniu spodziewałam się odrobinę czegoś więcej ale ostatecznie je akceptuję.

Jedna z niewielu powieści Kinga, której nie pamiętam, nie czytałem kolejny raz i poza głównym motywem nie ogarniam w czasoprzestrzeni i  nie czuję potrzeby wracania do niej.
Są inne pozycje które czytałem też jeden raz i potrafię pomimo sporej sklerozy opisać jakiś fragment fabuły, a tutaj czarna dziura.
Oznacza to tylko tyle, że nie przemawia do mnie ta powieść i nie jest warta przypomnienia sobie.

Swoją drogą to mnie strasznie wkurza, że King = Lśnienie, bo King = 60+ innych pozycji, a wśród nich masa świetnych, które wrzynają się w pamięć, a nie giną w odmętach sklerozy.

W moim rankingu najlepszych książek Kinga "Lśnienie" przez bardzo długi czas utrzymywało się na pierwszym miejscu. Trwało to mniej więcej do momentu, kiedy zapoznałem się z takimi dziełami mistrza jak "Bastion", "Worek kości" czy "Historia Lisey". Wtedy jedna z pierwszych książek napisanych przez Kinga zaczęła nieco lecieć w dół w klasyfikacji ogólnej, ale sentyment do niej i  zachwyt pozostał. Nie jest jednak jedynym powodem sentyment, bowiem darzę nim nie tylko to dzieło, ale również "Komórkę", którą rozpocząłem przygodę z Królem, ale uważam ją za pozycję słabą. Stąd wniosek jest prosty: :"Lśnienie" na prawdę mnie urzekło. Jest ono zapewne pewnym symbolem Kinga, jak zauważył Master, ale cenię ją, bowiem potrafi przestraszyć, zachwycić niekonwencjonalnymi wytworami pisarskiej wyobraźni( chociażby motyw, który lorddemon1991 uznał za przesadzony) oraz ze względu na to, że jest bogatą skarbnicą świetnych postaci. Ponadto daje obraz tego, jak King kreuje bohaterów i tworzy ich psychologię. A klaustrofobiczny klimat, o który zapewne chodziło hefie,  nie tylko dodaje powieści smaczku, ale i jest jednym z najlepszych elementów powieści. Zupełnie nie zgodzę się z argumentem p.a ., który napisał,  "z drugiej strony często nawet o "Carrie" czytałem, że to jedna z najlepszych książek Stefka, a to już raczej opinia dość bzdurna."  Podobnie jak Ty nie uważam "Carrie" za najlepsze dzieło Stefka, a wręcz przeciwnie, za jedno ze słabszych jego dokonań, ale wypowiedź, którą przytoczyłeś mocno wchodzi w sferę gustu. A jak wiadomo o gustach się nie dyskutuje. Równie dobrze dla kogoś "Buick 8" może zajmować pierwszą lokatę w rankingu, Podałem taki przykład, bowiem w moim mniemaniu to bardzo przeciętna pozycja. Do plusów "Lśnienia" dodam jeszcze wątki z życia Kinga, których nazwanie autobiograficznymi było by może nieco przesadzone, ale jak wiadomo problem z alkoholem miał miejsce w pewnym okresie jego kariery pisarskiej, oraz bardzo dobre zakończenie.  

"Zawsze powtarzam, że wiadomo-jakie powiedzonko o gustach wymyślili ludzie z kiepskim gustem;)"

Jakie szczęście, że nie ja jestem twórcą tego powiedzonka. Byłbym wtedy skłonny pomyśleć, że zarzucasz mi kiepski gust

Takich artykułów jest mnóstwo i branie ich pod uwagę, byłoby wielkim błędem. Nie wiem jak ma się sprawa z Lśnieniem, ale jestem pewien, że nie zawdzięcza swojego statusu jedynie dzięki przypadkowym ludziom spoza świata literackiego horroru. Poza tym, z tego co widzę, zachowała się równowaga pomiędzy głosami krytyki i pochwały w tym wątku. Czy podobnie nie jest w przypadku wielu wybitnych dzieł nie tylko literackich?