czytałam,ale zakończenia nie pamietam.Co sie stałoz synkiem bohatera....

tego nie wie nikt

tak, tak no kojarze  .He, he dla mnie zakończenei est bez sensu, bo mam swoą teorie,ale nie podoba mi się

Książka wdawała mi się podobna klimatem do Apokalipsy Koontza, jakoś też taka wizja apokalipsy.

Komórka bardzo mi się podobała, była pierwszą książki mistrza jaką miałem przyjemność przeczytać.   Czytało się dobrze i szybko, bohaterów polubiłem. Wielkim szokiem było dla mnie kiedy King uśmiercił jedną z postaci ( przypominam pierwsza moja mistrza jaką przeczytałem ). Szkoda mi jej było. Może nie rozpocząłem mojej przygody z najlepszą książką Kinga, z tego co widzę na forum i nie tylko, lecz ta książka mnie zachęciła do zapoznania się z innymi książkami Kinga.

Tyle że mało "Kingowa" jest.

Przyzwyczajaj się...

nie liczyłabym na to, nie ma wielu dobrych ekranizacji książek, a z tą pewnie zrobilby to samo z Uciekinierem

No i jestem po lekturze "Komórki". Dosyć trudno jest mi ocenić tę książkę, jako że moja opinia o niej jest różna w zależności od tego, który fragment powieści akurat mam w głowie. Początek wręcz mistrzowski, szybkie, ekspresowe wręcz zawiązanie fabuły i pęd z akcją. Do momentu dotarcia do Akademii książką jest rewelacyjna. Nawet bardzo słabe postaci (żałośnie słabe bym nawet powiedział) nie przysłoniły faktu, że człowiek czyta tę książkę szybko, bo tak naprawdę nic nie wie konkretnego.
Niestety tutaj pojawia się tendencja spadkowa. W miarę jak poznajemy coraz więcej szczegółów o ofiarach Pulsu, tempo książki spada i czyta się ja gorzej. Jednakże, gdy bohaterowie opuszczają Akademię to mamy po chwili znowu wzrost tempa akcji i wtedy znowu książka robi się rewelacyjna. Snucie domysłów o tym jak zakończy się powieść każe czytać coraz szybciej. Wydaje się, że będzie jednak jakieś ekstra zakończenie...
A co do zakończenia:
Ogółem książka dobra, będąca momentami wręcz rewelacyjną rozrywką. Ma jednak kilka wymienionych już tutaj wad, które osłabiają końcowy entuzjazm wobec niej.

Czy aby na pewno "Komórkę" napisał Stephen King? Gdyby nie znajdujące się na okładce imię i nazwisko autora, z całą stanowczością odpowiedziałbym - Nie!
Nawet w najmniejszym stopniu ta książka nie przypomina mi dotychczasowych dokonań tego pisarza, czyżby to był jakiś eksperyment? Jeśli takie było zamierzenie autora podczas pisania tej książki, to efekt jest wyśmienity, miałem wrażenie jakbym czytał zupełnie innego autora.
Gdzie się podziało to całe gawędziarstwo Stefana i te małomiasteczkowe relacje z dramatem społecznym w tle? Gdzie są te wspaniale rozbudowane portrety psychologiczne głównych bohaterów. Wszystko potraktowane jest pobieżnie, a całej rozgrywce przyświeca tylko jeden cel - przetrwanie.
Sam pomysł jest arcyciekawy , a apokaliptyczna wizja Stefana wydaje się być nowatorska i dająca do myślenia. Jednak tylko na pomyśle się skończyło, według mnie potencjał tej książki nie został właściwie wykorzystany.
Pomimo ciekawej fabuły i wartkiej akcji, finał jest dla mnie totalnym rozczarowaniem. Jak można kończyć powieść nie wyjaśniając nawet w najmniejszym stopniu przyczyn zaistniałej sytuacji. Nie widzę sensu tworzenia otwartego zakończenia skoro cała książka to jedna wielka niewiadoma, praktycznie cała fabuła oparta jest na domysłach głównych bohaterów. Według mnie dużo lepiej sprawdziłaby się ta książka jako wstęp do czegoś większego (może kiedyś powstanie jej kontynuacja? ).
Książka przykuwa uwagę, wzbudza w czytelniku ciekawość i nie wypuszcza ze swoich objęć tylko po to, by w finale dać nam liścia w twarz i oznajmić - PRZECIEŻ TO JUŻ KONIEC! Najbardziej kingowa jest relacja ojciec-syn w samej końcówce.
Wniosek jest tylko jeden, "Komórka" to w głównej mierze beznadziejne zakończenie świetnej książki!

Zapomniałem wspomnieć o pewnej ciekawostce, na kartach tej książki pojawia się Charlie PUF-PUF.   

Dla mnie zakończenie było rewelacyjne. Lubię takie zagrania, że sam mam sobie dopowiedzieć co i jak. Zupełnie nie rozumiem zarzutu, że coś nie zostało wyjaśnione. Apokalipsa w książce przedstawiona była nie globalnie jak w "Bastionie", a bardziej kameralnie z perspektywy zwyczajnych ludzi. W sumie sytuacja podobna jak w "Drodze" McCarthy'ego. Skąd niby bohaterowie mieli się dowiedzieć co i jak? Skoro świat szybko "poszedł na przód" (tak czytam MW nareszcie i jest fajnie ) nie było czasu na informację.  Strzępki danych poznajemy wraz z postaciami co jest szalenie fajne i realistyczne. Taki sposób przedstawienia historii (z perspektywy zwykłych szaraczków) wymusza wręcz takie podejście do zbierania informacji i pozostawienia wielu niewiadomych.