Hura! Mój pierwszy przeczytany King chyba od pięciu lat...   Dramatyczne ale cóż, jeden King na pięć lat lepszy niż żaden A do przeczytania zachęcił mnie opis i recenzja Nocnego, gdzie wspomniał, że tym razem...


Z Holly Gibney miałem styczność tylko w Panu Mercedesie, gdzie była jedną z bardziej irytujących postaci   Tutaj na szczęście jest już pełnokrwistą bohaterką. Nie irytowała mnie, kibicowałem jej od początku do końca. A na końcu byłem nawet pod wrażeniem...


Wątki poboczne z Barbarą i Jeromem były w sumie OK. Dla mnie trochę dziwne, że wszyscy są tam pisarzami z wielkimi sukcesami... no ale OK. King pisze o tym na czym dobrze się zna   W pewnym momencie myślałem, że wątek Barbary pójdzie w taką stronę...


I co w sumie pokazuje, że nie poszedł w przewidywalne rozwiązania.

Jeszcze muszę wspomnieć o tym, że akcja dzieje się w czasie pandemii COVID i samo to nadało książce trochę dziwnego klimatu. Miałem wrażenie jakby to była książka sprzed dziesięciu lat a COVID to przecież w sumie ciągle świeża sprawa... ale tyle się wydarzyło od tego czasu, że te opisy powitań łokciami i pro i anty-szczepionkowe dyskusje... wydały mi się jakoś abstrakcyjne. Ciekawe czy ktoś kto to będzie czytał za jakieś 20-30 lat w ogóle zrozumie o co kaman? No i oczywiście uwielbiam jak King nie może się powstrzymać przed lekkim politycznym komentarzem do współczesnych wydarzeń. Najlepszy tekst, że ktoś został zastrzelony bo: jechał samochodem pod wpływem bycia czarnym.  

7/10

Nie wiem w czym tkwi siła tej książki, prawdopodobnie jej w ogóle nie ma.

Moim zdaniem kapitalnie się czyta obecnie te wszystkie głupoty związane z coronavirusem. Jeżeli martwi Cię popularność Donalda Trumpa i aktywność jego zwolenników, to nie martw się, na podstawie tej już historycznej powieści można wywnioskować, że w związku z tym, że nie chcieli przyjmować szczepionek i nie nosili maseczek, to właściwie do tej chwili już pomarli. Czy tak jest rzeczywiście? Hm, łatwo to sprawdzić w sondażach.
No dobra, rzeczywiście sporo miejsca w książce zajmuje koronawirus (dowiadujemy się kto się z kim wita podaniem łokcia, jaki żel do dezynfekcji rąk, jak otwierać drzwi, by się nie zarazić, a dialogi bohaterów często sprowadzają się do "nie martw się, przyjąłem dwie dawki" i "a kiedy ostatni raz przyjmowałeś szczepionkę?" Można śmiało założyć, że bez tego książka byłaby szczuplejsza o dobre 50 stron.
Jest też sporo wyziewu na temat Trumpa. Skrócę to dla nieczytających: Trump i jego zwolennicy źli i głupi, demokraci wzór cnót wszelakich.
Ale najlepsze jest nawiązanie do BLM i zabicia przez policjanta czarnoskórego naćpanego bandyty. W książce czarni boją się poruszać po mieście, bo czyhają na nich żądni krwi mundurowi.
Tak fatalnie pod względem nachalnego promowania swojego światopoglądu jeszcze u Stefka chyba nie było, w tak bezpośredni i błahy sposób.

No dobra, ale oprócz politykowania coś jeszcze w tej książce zostało, czyli jakaś fabuła się wyłania. I tutaj mój kolejny zarzut.
Jako fan dobrych kryminałów, stanowczo protestuję przeciwko takiej formie narracji. Najpierw się dowiadujemy w jaki sposób są popełniane zbrodnie, a potem właściwie przypomina nam się to samo idąc tym szlakiem, ale patrząc oczami głównych bohaterów. Właściwie mamy do czynienia z powieleniem przedstawionej już historii.

Mimo licznych wad tej książki, są też plusy, czyta się to dość przyjemnie, choć nie ma tu większych zaskoczeń. Od początku wiemy, że zostaną namierzeni, wiemy przez kogo, więc jedynym zaskoczeniem może być zakończenie.
Samego Kinga wiele tu nie odnajduję, nie ma snucia opowieści, fabuła jest dość zwarta, rozdziały są krótkie, akcja dość szybko się toczy.

Kolejna książka Króla z gatunku przeczytać i zapomnieć.
5+/10