Rok wydania: 1982

Zbiór 'Cztery pory roku' zawiera 4 nowele:

SKAZANI NA SHAWSHANK Andy odsiaduje karę dożywotniego więzienia za podwójne morderstwo, którego nie popełnił. W Shawshank rządzą sadystyczni strażnicy, a dyrektor więzienia to hipokryta i oszust. Ale Andy jest sprytniejszy od każdego z nich. Lata, jakie przyjdzie mu spędzić w celi, wykorzysta na przygotowanie misternego planu zemsty tak zaskakującego, że zmyli nawet najbliższych mu współwięźniów...

ZDOLNY UCZEŃ Todd Bowden wpada na trop hitlerowskiego zbrodniarza, który pod przybranym nazwiskiem ukrywa się w amerykańskim miasteczku. Trzynastoletni chłopak okaże się bardzo pojętym uczniem oprawcy z Auschwitz...

CIAŁO Grupa przyjaciół z niewielkiego prowincjonalnego miasteczka w amerykańskim stanie Oregon postanawia odnaleźć zaginionego kolegę. Marzą, by wszyscy uznali ich za bohaterów. Wyruszają na dwudniową wyprawę, w czasie której poznają swoje prawdziwe oblicza.

METODA ODDYCHANIA Emlyn McCarron opowiada historię niezwykłego porodu, jaki przed laty odebrał w Wigilię Bożego Narodzenia. Porodu, który zaczął się śmiercią pacjentki w wyjątkowo drastycznych okolicznościach...

"4 pory roku" to mój ulubiony zbiór nowelek Kinga (po wydaniu "Czarnej, bezgwizdnej nocy" pewnie może się to zmienić").

Ranking nowelek wygląda u mnie tak: 1. Zdolny uczeń 2. Ciało 3. Skazani na Shawshank 4. Metoda oddychania.

A ja najbardziej z tego zbioru lubię właśnie "Metodę Oddychania". 

Sama konstrukcja nowelki jest ciekawa. Taka opowieść w opowieści. No i oczywiście samo rozwiązanie , strasznie mi zapadło w pamięć.

Mam ten zbiór, ale jeszcze go w całości nie przeczytałem
Mam za sobą "Skazanych..." i "Zdolnego ucznia", więc nie wiem czy warto się już wypowiadać. A co mi tam...
Z tych dwóch nowel minimalnie bardziej podobał mi się "Zdolny uczeń". Nie co bardziej spodobał mi się ten tekst chyba tylko dlatego, że stąd nie spodziewałem się spotkać takich zagadnień u Kinga. Świetnie mi się to czytało.

Co do "Skazanych na Shawshank" to również jest to bardzo dobry tekst (film widziałem kiedyś; odświeżyłem go sobie zaraz po ukończeniu opowiadania). Świetny klimat, więzienie w latach 30., skazaniec dostosowujący się do nowej teraźniejszości. Mistrzostwo + rewelacyjny finał.

Mi zdecydowanie najbardziej podobało się "Ciało". Jakiś klimat ma to opowiadanie, ruszyło mnie.
No i "Zdolny Uczeń" też rewelka.
Generalnie nie mogłam się oderwać od tej książki. Zresztą to chyba druga pozycja Kinga jaką przeczytałam i tak zaczęła się miłość;-)

Jestem właśnie w trakcie czytania - w Biedronce sprzedawali w wersji kieszonkowej, to się powstrzymać nie mogłam  Najbardziej mi się podobał Zdolny uczeń. Pewnie dlatego, że II wojna światowa to jednak ciekawy temat, a wykonaniu Kinga to już w ogóle. Ale ten Radomianin z obcobrzmiącym nazwiskiem... przesada.
W sumie Ciało mi się najmniej podobało. Szybko się przeczytało, nawet człowiek nie zauważył, a samo rozwiązanie - jak wielu zauważyło - wyjątkowo udziwnione.

Rozwiązanie może i jest dziwne, ale to niekoniecznie coś złego. Po takiej spokojnej nowelce, w zasadzie po całkiem normalnym zbiorku, bez nadprzyrodzonych mocy, kosmitów i wilkołaków, King musiał włożyć jakiś swój znak firmowy, czyli bardzo nieprzewidywalny koniec, i jakiś twist.

ja odpowiadałem mając na myśli "Metode oddychania właśnie". A tytuł Ciało kojarzy się z ostatnią sceną "Metody oddychania"

Kiedyś uważałem, że to jedna z dziwniejszych książek, a to dlatego, że na 4 teksty, 3 zostały sfilmowane i w każdym przypadku film był lepszy od pierwowzoru, co nawet w pojedynczym przypadku jest ogromną rzadkością.

Zimą słuchałem wersję audio i trochę zmieniłem zdanie. Owszem ekranizacje są świetne, ale teksty literackie prezentują tak samo dobry poziom choć często się mocno różnią od swych kinowych adaptacji.

Jedyne co psuje ten zbiorek to "Metoda oddychania". Durne opowiadanie o niczym. W tym przypadku jestem całkowicie na nie. W pozostałych jestem zachwycony.

Niemniej ciekawi mnie ten klub, w którym mężczyźni opowiadają sobie dziwne historie.