Swietna książka, jedna z najciekawszych. Teoretycznie głupi pomysł (samochód-morderca ) Ale jak wiadomo (nie wiem czy to spoiler)
Najciekawiej dla mnie zrobiło się gdy

No i oczywiście genialne zakończenie.

Co zacznę czytać coś nowego Kinga to okazuje się, że wątek jest na ostatniej stronie może ktoś sobie odświeżał ostatnio albo też teraz czyta?  
Mi tam całkiem nieźle podchodzi póki co


Jakby co to dziś o 21 na TV4 będzie leciał film Carpentera i mam rozterkę, czy obejrzeć, czy sobie odpuścić i na spokojnie skończyć książkę

ja również

właśnie dziś skończyłam czytać i z przykrością stwierdzam, że poza końcową sceną nie zaciekawiło mnie w tej książce nic. Nudziła mnie niestety, a zakończenie też trochę przewidywalne.
A film słaby jak cholera i tym bardziej nie polecam (zresztą ja nigdy nie polecam filmów na podstawie książek)

Bo to jest coś więcej, niż historia o nawiedzonym samochodzie i strasznie jestem ciekawy mojego ponownego zetknięcia z fabułą Christine, bo w czasach LO żadna książka Kinga nie podobała mi się mniej, niż ta.

Książka jest więcej niż dobra, ale do ścisłej czołówki to ja bym jej już nie zaliczył. Jest miłość, jest przyjaźń, ciekawe postacie i fajna fabuła i mocne zakończenie. Ale nie zgodzę się z tym, że nie jest przegadana, bo właściwa horrorowi akcja zaczyna się dziać gdzieś po przeszło 250 stronach, co jest zdecydowanie za późno. Tyle czytania, a grozy niewiele. No i pewnie mnie zabijecie, ale jako horror jakoś słabo straszy, jeśli miałbym porównać do innych horrorów Kinga to Christine bym przypasował do wersji light.

Nie wiem czemu się nie zachwyciłem, może dlatego że to jedna z najbardziej znanych i reprezentatywnych książek Kinga, przez co inaczej do niej podszedłem i surowiej oceniałem. Ode mnie 4+ i starczy.

Bo "Christine" nie jest straszną powieścią. Za to emocjonującą (w końcówce) zdecydowanie tak. Gdyby traktować ją tylko i wyłącznie jako horror byłaby to pozycja średnia. Na szczęście nie trzeba tego robić W książce najlepsze jest tło społeczne przedstawionych wydarzeń. Bohaterowie, dorastanie, przyjaźń, miłość. To stanowi o sile Christine. Nie jakiś tam nawiedzony samochód

Gdybym miał oceniać książki Kinga pod względem zawartej w nich grozy byłoby kiepsko Właściwie tylko 3 powieści mnie pod tym względem ruszyły. I to wcale nie są koniecznie najlepsze książki Kinga:
- Gra Geralda
- Pokochała Toma Gordona
- Cmętarz Zwieżąt (to jednak pretendent do najlepszej)

A wystraszyły mnie ponieważ, jak to p.a. ładnie napisał:


Nic dodać nic ująć. Straszne jest to, co może być w szafie, a nie to co faktycznie w niej na nas czeka.


Hmm nie mogę się zgodzić z tym. Książka nie wydała mi się przegadana. Co więcej to jedna z najszybciej przeczytanych przeze mnie książek Kinga. Akcja rozwija się dość szybko. Może bez szaleństw, ale też bez bardzo długiego wstępu (co wcale nie jest złe) jak np. w "Ręce Mistrza".

Ależ w Christine straszy właśnie nieznane!!! Tak do końca nie wiemy czym właściwie jest Christine.Wiemy tylko że jest zła. W książce moim zdaniem całkiem fajnie opisana jest groza związana z Christine. Jest praktycznie niezniszczalna i zła co więcej trzeba żeby zasiać atmosferę nie pewności u czytelnika? Mroczność, tajemniczość i nieobliczalność Christine dają powieści ten smaczek grozy. Przynajmniej ja go tak odczuwałem.

Naprawdę coś Cię wystraszyło w Grze Geralda (mnie tylko objętość książka która ciągnęła się jak flaki z olejem) czy w PTG? Mnie zupełnie nic.

No jak nie przegadana, jak właściwa akcja zaczyna się dziać po 250-tej stronie, a książka ma tych stron nie 1000 tylko 600. Mało akcji samych odnośnie grozy też było. Całkiem inaczej sobie to wyobrażałem, myślałem że ona będzie krążyć i zabijać sporo i to w jakiś konkretny sposób, a tutaj kilka przypadków i to lajtowych strasznie i  styka. :/

Nic nie poradzisz, Ty się nie zachwycałeś "Miasteczkiem Salem", ja "Christine".


O ile co do "Cmętarza" się zgodzę w 100%, o tyle odnośnie słabeuszka "Pokochała..." i chłamu "Gra Geralda" już nie. Co CIę tam straszy, drzewa i zła postać w kącie?

Stworzyłem wątek o najstraszniejszych książkach i momentach w książkach Kinga

Ano między innymi fakt, iż było tego stosunkowo za mało niezbyt pokrywał się z moimi wyobrażeniami. Myślałem, że krwawiej będzie. I same zabijanie też, bardziej myślałem, że efektywne będzie, np. wbicie w ścianę, to już chyba nie nazywa się "rozjechanie".


Ja Ci powiem szczerze, że nie wiem co Ci się w tej książce nie podoba. Ale poczekajmy, jak przeczytasz ponownie, wtedy w stosownym wątku pogadamy. Ja niedługo zamierzam przeczytać "Miasteczko" po raz trzeci i znowu będę się dobrze bawił.


Nie no z lasem to masz rację, ale akurat w "PTG" nie było za bardzo strasznie. Jeśli lubisz książki związane z lasem, to przeczytaj "Najstraszniejszą część lasu" Campbella i "Ślimaka na zboczu" Strugackich, to są książki konkretne i one jeszcze bardziej Ci się spodobają niż "PTG".

Wybacz, że dopiero teraz, ale jakoś przeoczyłem Twojego posta i dopiero teraz doczytałem.