cóż, ja się popłakałem na końcu i pewnie to o to miejsce chodziło Kingowi

Mnie rozwaliła scena...
Ale ogólnie to z wielu zachowań Blaze'a kipi taki głupi humor, że trudno się nie zaśmiać   
Na końcówce można się popłakać ale to wszystko zależy od czytelnika  Na mnie scena nie zrobiła większego wrażenia, w ogóle rzadko płaczę czytając książki, a chciałbym 

Jak na powieść `z szuflady` całkiem przyjemnie się ją czyta,
choć nie jest powalająca i nie umywa się do wielu innych książek Kinga.
Jednak nie żałuję czasu poświęconego na przeczytanie jej.

Taak, bardzo fajna książka, chociaż King ma wiele lepszych książek. Gdy czytałem ten temat, byłem w czasie lektury i nie wiedziałem o co wam chodzi z tym wzruszaniem się w tej książce, lecz gdy dobrnąłem do samego końca...to mnie zatkało i o mało co się pierwszy raz w życiu nie popłakałem . Myślę, że książka jak najbardziej do przeczytania i miłego spędzenia czasu 

Właśnie skończyłem czytać "Blaze'a", ostatnią z książek wydanych na naszym rynku pod szyldem Bachmana.
Zgadzam się całkowicie z Mando, że po "Chudszym" i "Regulatorach" jest to w pewnym sensie powrót do korzeni Richarda.
"Blaze" to kolejna, szybka lektura, w której nie znajdziemy nic więcej poza szarą i brutalną rzeczywistością, która w okrutny sposób obeszła się z życiem Claya Blaisdella Juniora. Można by nawet rzec, że ta książka to dość szczegółowy życiorys głównego bohatera, który jest zarazem prawdziwym dramatem społecznym.
Pomimo tego, że w historii Blaze'a nie ma nic śmiesznego, książkę czyta się lekko i przyjemnie. Prawdopodobnie jest to zasługa slangu i prostego języka ulicznego świata przestępczego, dialogi pomiędzy Blazem i Georgem naprawdę potrafią przywołać uśmiech na twarzy. Poza tym sam fakt jego ułomności ma wpływ na prostotę fabuły tego utworu, wszak cała ta historia opisana jest właśnie z punktu widzenia Blaze'a.
W tej książce po raz pierwszy spotkałem się z głównym bohaterem, któremu źle życzyłem i nie utożsamiałem się z jego postępowaniem. Jedynym momentem, w którym naprawdę mu współczułem, było wspomnienie jego dzieciństwa w rodzinnym domu, to czego doznał z rąk ojca było straszne! Jednak czyny, których dopuścił się w dorosłym życiu, sprowadziły go w moich oczach do wizerunku zwykłego i groźnego dla otoczenia kryminalisty. Zakończenie było adekwatne do sytuacji i byłem w stanie wyobrazić sobie siebie samego w roli agenta FBI, bez żadnych skrupułów postąpił bym dokładnie tak samo jak on!
W odniesieniu do pozostałych utworów Richarda Bachmana, "Blaze" jest całkiem przyzwoitym tytułem jak na powieść z szuflady.
Może się podobać i jak widać w moim przypadku, wywołać skrajnie odmienne uczucia wobec głównego bohatera!
Na koniec dodam jeszcze, że bardzo podoba mi się oprawa graficzna tej książki. Ilustracja na okładce jast naprawdę świetna i idealnie pasuje do treści książki.

Hehe, jakims dziwnym trafem czuję p.a. w Twojej wypowiedzi sarkazm rodem z NoBoDiego!

A tak na poważnie to dziwię się trochę dlaczego oceniacie "Blaze" tak nisko. Na sześć pozycji Bachmana postawił bym go co prawda na przedostatniej pozycji, ale żeby zaraz gniot?!

NoBoDy jesteś legendą ; )


Ja też się łudziłam ;p Ale chyba dlatego, że Bazinski przypominał mi Forresta Gumpa <3

Ja znowu będę stał gdzieś z boku szeregu. Podobnie jak Mando, uwielbiam tę książkę, dla mnie jeden z najlepszych Bachmanów. Głównego bohatera przez całą powieść było mi strasznie szkoda, bo w głębi duszy czuć w nim było dobro. Smutno mi było, gdy wraz z teraźniejszym wątkiem fabularnym przewijała się jakże ponura retrospekcja - sierociniec, chwile szczęścia i cierpienia. Genialnie zarysowany ból, strach i odrzucenie od innych ludzi. No i sam finisz... mi było bardzo smutno.

Właśnie przed chwilką skończyłem czytać "Blaze" i muszę przyznać, że lekturę czytało się lekko i przyjemnie. Tytułowy Blaze pomimo, że nie był to raczej pozytywny bohater, wywołał u mnie szczerą sympatię i współczucie do jego osoby. Zapewne byłby w życiu niegroźnym przyjaznym olbrzymem gdyby nie wydarzenia w jego dzieciństwie . Pomimo, że nie uroniłem łezki, to do końca wierzyłem, że plan Blaze'a wypali, a szkoda bo w sumie to smutna historia skrzywdzonego i zagubionego w świecie człowieka o dobrym sercu, którą czytając i się zaśmiałem i zasmuciłem. Pozdrawiam!

Jeżeli lubisz głównego bohatera, to przeczytaj CALLISTO Torstena Krola.
Odell i jego sposób myślenia bardzo podobne. No i Krol to ponoć pseudonim Kinga...