Czy faktycznie mało osób sięga po powieści gotyckie i archaiczne ghost story? Nie wiem, ale to insza inszość.  Załóżmy ze tak, że macie rację. Są trzy powody, dla których stosunkowo mało osób czyta klasykę horroru.

Pierwszy jest dość oczywisty i jakby banalne jest to co napiszę ? po prostu ludzie coraz mniej czytają. Dużo pracujemy. Jak nie pracujemy, zajmujemy się rodziną lub życiem towarzyskim. Jeśli już sięgamy po kulturę, to jako rozrywkę angażującą mniej uwagi i szybciej przynoszącą satysfakcje niż czytanie. Dlatego wolimy gry komputerowe lub seriale, niekoniecznie ?głupsze? czy ?gorsze? od literatury. Skoro ludzie czytają mniej, to siłą rzeczy czytają mniej klasyki ? nie tylko horroru, ale literatury głównego nurtu, kryminału. SF.

Drugi powód, to archaiczny język. Mnie samemu przez ?Frankenstein? albo rzeczy Ann Radcliffe dość ciężko z tego powodu przebrnąć, Ja zdaję sobie sprawę, że autorka ?Italczyka? była mistrzynią literacką, lecz mistrzynią sprzed dwustu lat. No i to widać ? ja kocham ten staroświecki język, ale jest on wymagający. Jego zrozumienie i czerpanie zeń przyjemności lektury wymaga specyficznego podejścia.

Trzeci powód, to fakt że są to historie dokumentnie zaspoilerowane. Jak skłonić kogoś do przeczytania ?Dziwnego przypadku doktora Jakkyla i pana Hyde?a?? No, na pewno przekonując, że ta powieść ma zaskakującą fabułę. Wiktoriańskiego czytelnika musiał główny twist dosłownie masakrować, ale współcześnie WSZYSCY wiedzą, że doktor i paskudny antagonista to ta sama osoba

Ale.... jest też możliwe inne spojrzenie na omawianą kwestię, zupełnie odwrotne od przedstawionego powyżej. Takie mianowicie, że w ostaniach latach JEDNAK klasyka grozy czytana jest częściej. Pozwolisz, że zacytuję swoją własną wypowiedź z fecebookowej grupy Horror Weird Fiction.

 Są trzy powody sięgania po archaiczną grozę. Po pierwsze, są to dalej świetnie napisane opowieści. Nawet "Drakula" chociaż przegadana, momentami jest naprawdę błyskotliwa. Nie jestem wielkim fanem Stokera, ale opis rejsu "Demeter" czy polowania na Lucy gdy ta już stała się upiorem są naprawdę znakomite. Po drugie na horror można (i trzeba) patrzeć jako Intertekstualną pajęczynę oplatającą całą współczesną kulturę symboliczną (określenie to ukradłem Szymasowi z Nekropolitan). Odwołania i motywy z klasycznych opowieści widoczne są wszędzie: od kreskówek dla dzieci po internetowe memy. Jeśli chcemy rozumieć kulturę popularną, a nie tylko być jej bezmyślnymi konsumentami, musimy znać klasykę horroru. Po trzecie wreszcie, co jakiś czas w kulturze wraca moda na ?retro? - mieliśmy retro kryminał, retro science-fiction, dlaczego nie retro horror? Czy i kiedy moda na ?dawną grozę? nastanie, jest kwestią otwartą.

Nie wiem, naprawdę jak jest. W sumie, chyba nie ma tragedii. Mamy C&T, Vespera, z klasyki czasem coś wyda Zysk. Wszystkie utwory grozy Poego, Le Fanu, Bierce'a oraz Grabińskiego są dostępne. Z wyjątkiem "Melmotha wędrowca" cały kanon powieści gotyckiej jest przełożony na język polski. Nic tylko przekonywać, promować, reklamować i proponować. Stąd moja (nad)aktywność w internecie, prowadzenie Klasycznej Literatury Grozy.