Według mnie "Wierzby" zjadają "Zew" bez zająknięcia. Nimi byłem zachwycony, Cthulhu nieco ponad dobre, i czytałem dwa razy.



Nie wiem jak jest z antologiami odnoszącymi się do twórczości danego pisarza, bo ich nie czytam w ogóle. Tę akurat książkę kupiłem pod wpływem chwili, bodaj przez Was. I tak sobie leży od kilku lat, a że zacząłem czytać HPL, którego potem odkładam na tę samą półkę, przypomniałem sobie o niej i po prostu chciałem zapytać.


Nie ma takiej potrzeby, żeby wnikliwie analizować czy porównywać każde opowiadanie pod różnymi aspektami. Pytam ogólnie, i Twoja odpowiedź mi wystarczy.

Jeśli chodzi o "W górach szaleństwa Lovecrafta" to w moim odbiorze niepodważalne są dwa fakty:

1) Fabularnie jest to jeden z lepszych tekstów Cienia z Providence
2)... Który niestety momentami nazbyt się rozwleka.

Wiecie, bardzo często wracam do "Zgrozy...", ale chyba jeszcze nigdy nie zdarzyło mi się przeczytać "W górach..." za jednym zamachem. Nie chodzi tu o długość tekstu, lecz o formę właśnie. Jest de facto pozbawiona dialogów, co na dłuższą metę potrafi człowieka zajechać, niezależnie od tego, jak świetnie tekst jest napisany. Po prostu dostajemy zbitą masę tekstu, która - mimo świetnego tłumaczenia! - ma miejscami dłużyzny.

Treść bardzo mi się podoba: pod względem fabularnego przygotowania jest to jedno z lepszych opowiadań (czy już raczej: mikropowieści) Lovecrafta. Ale jeśli chodzi o wykonanie... Zdecydowanie pod tym względem wolę inne jego teksty. Gdybym miał wskazać faworyta, to wytypowałbym "Kolor z innego wszechświata". Niech to, to opowiadanie zawładnęło mną do tego stopnia, że kiedy pisałem moją mikropowieść nie mogłem się powstrzymać, żeby nie wrzucić drobnych nawiązań do "Koloru...". To moim zdaniem najlepszy tekst Lovecrafta pod względem klimatu, wykonania i fabuły. Cthulhu uwielbiam, ale jednak dziwne barwy, jakie zaległy w studni, do dzisiaj pamiętam aż nazbyt wyraźnie 

Na konkurencyjnym portalu ukazała się całkiem zgrabna recenzja "Sarnathu". Pod dużym względem pewnie mógłbym się podpisać pod tym artykułem, choć przypuszczam, że z mojej strony, aż takiej laurki raczej nie będzie można się spodziewać


 http://horror.com.pl/books/recka.php?id=903

Wczoraj zacząłem "Zgrozę w Dunwich", jest to moje pierwsze spotkanie z Lovecraftem i póki co jestem oczarowany stylem tego autora, fabularnie może nie zawsze powala ale czyta się to niesamowicie. Póki co moje oceny są podobne do ocen Ciacha, jestem teraz na 7 opowiadaniu i na tę chwilę najlepsze było opowiadanie "Muzyka Elricha Zanna". Niedługo wrażenia z dalszej lektury

Repta, trudno uwierzyć, że dopiero teraz czytasz utwory króla horroru pierwszej połowy XX stulecia... Delektuj się tymi tekstami, w sumie to Ci zazdroszczę, moje pierwsze zetknięcie z beletrystyką Lovecrafta zrobiło na mnie ogromne wrażenie. A i teraz lubie powracać do jego twórczości.

Ciacho, w Sarnath, jak pisałem to zaledwie druga liga HPLa, więc fajerwerków się nie spodziewaj, choć kilka perełek tam się wyłuska - "Model Pickmana", "Coś na progu" czy "Ogara"  

Nie rozumiem o co Ci chodzi?

Chodziło mi tylko o to, że z takimi nazywami, jak Reanimator czy Red Hook, spotkałem się nie znając jeszcze Lovecrafta. A skoro się spotkałem, to jestem ciekaw, czy są to jakieś bardziej znane/lepsze teksty, jaki jest ich poziom.

Skończyłem "Zgrozę z Dunwich.." i muszę przyznać, że klimat aż się wylewa ze stron tej książki. Styl Lovecrafta jest naprawdę ciekawy a jego opowiadania potrafią zaciekawić. Ale nadal moim faworytem jeśli chodzi o opowiadanie jest "Muzyka Ericha Zanna" do końca zbioru nie natrafiłem na lepsze opowiadanie. Chociaż kilka także było na bardzo wysokim poziomie.

Powiem wam, że jestem na eseju i w końcu się cieszę, bo strasznie męczę ten drugi tom. Wiele opowiadań jest wyniszczających moją cierpliwość. Zaledwie kilka jak "Coś na progu", "Reanimator" czy "Kadath" (chociaż te też nieco przydługawe) jest na wysokim poziomie jak opowiadania ze "Zgrozy". Dziwi mnie taka ogólna wysoka ocena w serwisach i podejrzewam, że to w większości zasługa jednak wydania, tłumaczenia i fanostwa.

Tak jak pisałem na lc.pl generalnie moja styczność z szeroko pojętą grozą jest znikoma, czytałem właściwie tylko Kinga i "Manitou" Mastertona i to wszystko z tego gatunku. Szczerze mówiąc w niedalekiej przyszłości myślałem nad Machenem ale Blackwood to też coś co jest gdzieś na dłuuuugiej liście rzeczy do przeczytania.