W drugim numerze czasopisma "Coś na progu" o Blackwoodzie będzie opowiadał Mateusz Kopacz. Wkrótce na łamach CNP pojawią się także wcześniej niepublikowane teksty autora "Wierzb".

O, a ja o tym nic nie wiem?

Cieszę się bardzo.

Podpisuję się pod tym co napisałeś, bo również dzisiaj skończyłem Nawiedzoną wyspę i utwierdziłem się w przekonaniu - przy okazji popadając w smutek z braku jakichkolwiek doniesień o pojawieniu się czegokolwiek od autora na naszym rynku - że jest fantastyczny. Mocno niepokojące i do pewnego momentu enigmatyczne opowiadanko, bardzo oddziałuję na system nerwowy czytającego. Fajnie, że znana osoba była tłumaczem. Pytanie tutaj do Ciebie Cichy, skąd padł wybór akurat na te opowiadanie? Jakaś sugestia z Twojej strony czy dostałeś od Łukasza z prośbą o przetłumaczenie i tyle? BTW artykulik też fajny. Masz tam coś jeszcze na twardzielu tłumaczone od Blackwooda?

Nic od niego niestety na naszym rynku nie ma poza dwoma antologiami,po które rzadko kiedy sięgam.


Wybór zajebisty,tekst bardzo podobny klimatycznie do Pustego domu. Bardzo mi się podobał. I widzę, że Tobie jednak należy się podzięka w połowie, bo inicjatywa wyszła od Ciebie.


jak Cię kiedyś natknie i będziesz chciał się podzielić, to wiedz, że czekam.

Ma zostać wydana następna książka Blackwooda ?

Akurat przyznać się muszę dzisiaj przesłuchałem prelekcji na temat Ligottiego i czekam na zapowiedziany przez Ciebie zbiór opowiadań .

Ps. Więcej podcastów Pawła Mateji poproszę bo świetnie opowiada .

Ha, Ludzki akord Blackwooda czytałem chyba dobre pół roku. Cóż, mój angielski miał z nią drobne problemy, ale nie aż takie, żeby się lekturą nie czuć ukontentowanym. Nie jest to typowy horror, nastrój w powieści jest raczej baśniowy albo verne'owski. Robin Spinrobin, marzyciel niepotrafiący znaleźć sobie w życiu miejsca dostaje ofertę pracy u wielebnego Skale, zamieszkującego wraz z młodą podopieczną i służącą gdzieś w odległych górach. Spinrobin ma zostać asystentem przy tajemniczych eksperymentach Skale'a. A te - jak już tytuł zapowiada - związane są z dźwiękiem.

Jest to swego rodzaju powieść inicjacyjna. Spinrobin jest powoli wprowadzany do swojej roli, z fascynacją chłonie przedziwną mistykę byłego księdza, który pragnie dokonać wielkiego dzieła przywołania pewnej nadnaturalnej istoty.

Mimo iż w większości ciepła i baśniowa, powieść ma momenty grozy, które są prawdziwym majstersztykiem weird fiction. Uważana przy tym jest za jedno z największych dokonań Blackwooda. Nie mam większego porównania - zwłaszcza z innymi jego powieściami, ale zda się, że autor ten - zwłaszcza w swoich dłuższych formach - często sięga po podobne - nie do końca horrorowe motywy. I bardzo dobrze. To lektura bardzo oryginalna. Mam wrażenie, ze mogłaby się nawet przyjąć, gdyby wydać ją w Polsce. Ale co do tego nie jestem całkiem przekonany. Niemniej ja polecam.

Fajny był jeszcze "Urok śniegu"; kolejny obraz Natury, jako siły tajemniczej, potężnej, prastarej, ale i pięknej zarazem.

Czas odświeżyć wątek Algernona Blackwooda.

Popełniłem kilka zdań na temat "Pustego domu", w którym autor podejmuje temat wpływu tajemniczych i niewyjaśnionych zjawisk na ucywilizowanego człowieka. Choć motyw wydaje się bardzo oklepany i mało oryginalny udało się autorowi zaciekawić mnie a nawet zmusić do wielu przemyśleń.

Link do recenzji https://murowanypokoj.blogspot.com/2017/11/pusty-dom-algernon-blackwood.html