Gotham Cafe

W temacie "diety" rozwija się pomału dyskusja o wyższości pływania nad jeziorem od basenu, jeżdżenia rowerem po ulicach, parkach, lasach od jazdy na rowerku stacjonarnym itd itp.

Pomyślałem sobie że można by założyć o tym temat.

Jakie aktywności fizyczne przejawiacie? Pływacie, biegacie, jeździcie rowerem, gracie w piłkę nożną, tenisa, coś innego? A może macie dopiero w planach rozpoczęcie przygody z aktywnym trybem życia i chcecie się poradzić? Piszcie!
Podzielcie się tym z resztą.

Tutaj też można przedyskutować co preferujecie - sport przy obcowaniu z naturą czy też odpowiednie do tego miejsca użyteczności publicznej, jak właśnie siłownie, baseny itp. 

Próbowałam różnych rzeczy: siłownia, aerobic, orbitrec w domu, bieganie, jazda na rowerze i jakoś nic mnie na dłużej 'przy sobie' nie zatrzymało.
Oczywiście lubię tego typu aktywności, ale w małych dawkach, bo zwyczajnie mi się nudzą i się potem męczę (psychicznie).
Jedyny sport, który uwielbiam i mogłabym grać to siatkówka, ale wymaga ona współpracy wielu osób i ciężko mi było zorganizować.

Zatem zapisałam się ostatnio na kurs tańca 'latino lady solo' i po kilku treningach uznałam, że to dla mnie :) Kocham tańczyć i fajnie, że nie jest to już tylko moja inwencja twórcza. Treningi są poprzedzane rozgrzewkami (raz w tygodniu pół godziny, drugi raz krótsza) rozciągającymi i wzmacniającymi mięśnie. Czas mi leci nie wiem kiedy i zawsze mi mało. Teraz wiem jak to jest czerpać prawdziwą przyjemność ze sportu. Bo tak to w pewnym sensie traktuję.

Także polecam wszystkim, panom również, bo taniec w parze przecież też jest świetny i chyba w przyszłości się na coś takiego zdecyduję. Tańce są energiczne i pięknie się prezentują - każdemu się przyda, nawet na zwykłej imprezie :)

Na zjazdach gry w siatkę i chętnych nigdy nie brakuje :D


Niestety taniec to jedyna aktywność fizyczna, jakiej po prostu nie-na-wi-dzę. Nie wiem czemu, po prostu głupio się czuję czy to samemu tańcząc, czy też patrząc na innych tańczących. Jestem wierny maksymie z Cycerona: "Nikt nie tańczy trzeźwy, chyba że jest niespełna rozumu" :D

A jeśli o mnie chodzi, to wprost UWIELBIAM wszelkie sporty zespołowe. A w piłkę nożną mógłbym grać i grać. Siata, piłka ręczna (chociaż w tę nie grałem od lat), jakiś unihokej, koszykówka - mogę ciąć we wszystko i czuję się wspaniale. Z kolei aktywność "solowa", typu bieganie, siłownia, aerobik itd. jakoś mnie nie ciągnie. Niemniej 2-godzinny meczyk tygodniowo w cokolwiek zespołowego pozwala mi utrzymać dobrą kondycję i sprawność fizyczną.
Aha, no i warto zwracać uwagę na nieznaczące z pozoru duperele, typu siadanie w autobusie. Walka żeby się nie przewrócić i utrzymać równowagę na stojąco w rozpędzonym Ikarusie wprawia w ruch masę mięśni i jest świetnym ćwiczeniem wbrew pozorom ;). Dlatego staram się nie siadać nigdy w autobusie, chyba że mam akurat coś ciężkiego do czytania.

I bardzo mnie to cieszy:)


Na szczęście nie czuję się urażona  :D

To Cyceron powiedział, ja się tylko tego trzymam :D

No więc w pewnym sensie tak uważasz  :D  :D hehe

No ale nie offtop'ujmy :)

Nie cierpię siatkówki, nie cierpię tańczyć, nie lubie aerobiku i basenu, na bieganie nikt by mnie nie namówił za żadne skarby. Ostatnio zaczęłam chodzić na siłownię i to jest to, co mi odpowiada :)

Nie, po prostu mnie taniec jakoś nie jara, ale fajnie, że niektórzy w tym coś widzą i mogą się z tego cieszyć. Ja takich ludzi szanuję. Ale jak ktoś próbuje mnie nagabywać w sposób np.: "W dzisiejszych czasach jak nie umiesz tańczyć to straszna wiocha" czy "Bądź mężczyzną, naucz się tańczyć", albo "Musisz umieć tańczyć, bo tak wypada" itd. itd., to ja mu wtedy wyciągam z rękawa ten cytat, o! :D

A żeby nie offtopować, to ja jeszcze podejmę temat sportów, jak ja to nazywam, "prędkościowych", typu narty, deskorolka, łyżwy itp. (w sumie rower też się w to wlicza, ale o rowerze już jest temat). Jarają was takie rzeczy? Bo mnie ani trochę. Na nartach troszkę jeździłem, niby fajnie jest zjechać sobie z górki, ale nie rozumiem jak niektórzy mogą cały dzień na stoku spędzać. Na deskorolce też jeździłem za młodu, ale w tym temacie bardziej lubiłem jakieś triki z deską wyczyniać niż śmigać po ulicach.

Ja ogromnie nie lubię zespołowych gier - zawsze byłem w tym ostatnia dupa. Za to bardzo lubię bieganie, pływanie, rower, spacery. Na nartach nigdy nie jeździłem, na łyżwach raz i w sumie fajne to było, ale jakieś nie dla mnie.

Taniec to coś okropnego na trzeźwo :D ale wiem, że będzie mi w życiu nie raz potrzebny, więc chyba się w końcu na jakiś kurs dla opornych zapiszę z dziewczyną. Ale raczej z konieczności, niż chęci :D

Siłownię lubię bardzo, choć dawno nie korzystałem. A ostatnio się zastanawiam nad jakąś sztuką walki - brzuch mi rośnie zastraszająco szybko, a to wygląda na w miarę ciekawe :)

A jogę jeszcze uwielbiam, choć uczyłem się jej sam, z książek, na kursach nigdy nie byłem i takich tam. No i nie jest to do końca sport.

To ja dorzucę moją historię :)

Grałem w siatkówkę w amatorskiej drużynie i nawet dobrze mi szło. Jednak mój wzrost czasami się na coś przydaje :) chociaż zazwyczaj przeszkadza. Potem skręciłem sobie kolano - uczucie jakiego nigdy już nie zapomnę (nie polecam coś strasznego jak człowiek przez chwile czuje, że udo nie chce współpracować z łydką). Skręciłem je sobie po udanym ataku (jakiś plus chociaż). Do normalnej gry już nie wróciłem. Jakieś opory psychiczne czy coś :D

Okazjonalnie gram w kosza i roweruje się. Ale to raczej dla miłego towarzystwa niż przyjemności. Jeszcze, że mój rower jest chyba najstarszym rowerem w moim mieście :D

Na początku zeszłych wakacji odkryłem coś bardzo fajnego. Bieganie. I jest to coś co daje mi niezłego kopa. Myślałem, że wydzielanie się endorfin podczas biegania to mit. Jednak to prawda i to jaka. Wiadomo początki są ciężkie, ale jak człowiek już złapie swój rytm spokojnego biegu to tylko przyjemność. I może się nieźle zdziwić na co zdolny jest jego organizm. A jak to świetnie działa na wagę. Przez 2 miesiące biegania 3 razy w tygodniu zrzuciłem 10 kg niepotrzebnego balastu. Kondycja lepsza, samopoczucie też, nic tylko na wiosnę zainwestować w buty do biegania (naprawdę warto biegać w czymś do tego przeznaczonym) i ruszać w trasę. Tylko trzeba trochę samozaparcia i zacięcia, a rezultaty szybko będą widoczne. Jedyny minus to uzależniające działanie przebierania nogami. Człowiek potem już tylko myśli o tym kiedy znowu ruszy w trasę?ech rozmarzyłem się :D

Teraz przez zimę jak nie biegam (jeszcze wole tego nie robić bo podobno łatwo o kontuzje) ćwiczę na mojej domowej ?siłowni?. Czyli mam hantle i się tym bawie. Na łyżwy też chodzę ale jestem z tego lewy i mój zmysł równowagi jest dość kontrowersyjny.

To tyle sory jak za długo :D

Si, z tymi endorfinami to prawda. Od regularnej aktywności fizycznej szybko można się uzależnić :) Kiedyś chodziłam na fitness i zaliczyłam sporo różnych zajęć, od standardowych ćwiczeń rozciągających i wzmacniających mięśnie, przez siłkę i step, po latino (które jednak wymagało zbyt dobrej koordynacji ruchowej jak dla mnie :D). Niestety była podwyżka i jakoś szkoda mi było kasy już na to wydawać.

Sporo kiedyś biegałam, praktycznie codziennie ok. 1h. Nie schudłam od tego (bo w wakacje bieganie to mój jedyny wysiłek fizyczny w ciągu dnia :D), ale kondycję miałam super.

Dużo też chodzę. Uwielbiam chodzić. Szybki półgodzinny marsz i od razu czuję się sto razy lepiej :)

Kiedyś sporo grałem w piłkę nożną. Tak dla przyjemności i frajdy ze znajomymi, kolegami. Teraz to już nie mam z kim grać :(.
Pływania nie lubię. Rower owszem, chodzenie, spacery mogą być.
Co do tańca to generalnie nienawidzę (samemu, czuję się jakbym był z drewna...:pff6:); z drugą osobą to z reguły zatańczę   :faja:.   

Witam. planuję schudnąć, nabrać formy i być fajnym:P zapisałem się więc do siłowni ale... czy ktoś mógłby poradzić mi w jaki sposób ćwiczyć, co i na czym i jak, by mój wysiłek był efektywny, a ja żebym wyglądał efektownie? Siłownia ma cały potrzebny sprzęt, więc gdyby znalazł się jakiś trener na forum, lub osoba znająca się na rzeczy, proszę o odzew:)

Moi bracia mogliby Cię pokierować w tej kwestii, ale najpierw musiałbym ich na to forum ściągnąć :P.

A tak na poważnie: sporo stron o systemach ćwiczenia na siłowni jest w necie, trzeba tylko poszukać i sprawdzić akurat co chcemy osiągnąć i jak to zrobić.

Ze wszystkich możliwych form aktywności fizycznej to tylko chodzenie lubię. Do niedawna mogłam na dowolnie długie dystanse (byleby po płaskim, w żadnym razie pod górkę) i na tyle szybko, że rzadko kto mnie na ulicy wymijał. Obecnie coraz więcej ludzi mnie mija... no, ale to prawie już 10 kg na sobie, z którym w dodatku należy się w miarę ostrożnie poruszać, robi swoje. Więc spacery są mniej więcej godzinne, ale jakie satysfakcjonujące. I ta ulga jak się te dodatkowe kilo jakże żywej wagi zdejmie w końcu z siebie  :aniol:
Poza tym lubię pływać, ale raczej w morzu (i ew. jeziorze) niż na basenie. Choć ostatnio to: morze, jezioro=brud, basen=chlor. Więc dużo wody już w Wiśle/Odrze upłynęło, kiedy ostatnio pływałam.

Siłownia cztery razy w tygodniu i bieganie dwa-trzy razy na tydzien. Trenowalem rowniez karate przez 10 lat, teraz mam przerwe i malo checi na powrot.

I ja prowadzę raczej aktywny tryb życia. Z drobnymi przerwami niestety, ale od dziecka baaardzo lubiłem sport, grałem w piłkę nożną z uwielbieniem, chodziłem na sekcję pływacką, czasem pograło się w kosza czy siatkę. Żałuję trochę, że to wszystko tylko rekreacyjnie, nie zapisałem się do żadnego klubu, bo po pierwsze umiejętności teraz byłyby większe, po drugie nauczyłbym się trochę dyscypliny i samomobilizacji (jest takie słowo w ogóle?), bo nie ukrywam że mam z tym problemy ;)

miałem drobną przerwę w uprawianiu sportu w momencie pójścia na studia, a to + alkohol w nadmiarze + jedzenie w nadmiarze sprawiło, że w końcu mój i tak niezły metabolizm nie wytrwał i kiedy wskaźnik wagi pokazał bardzo niepożądaną przeze mnie liczbę (choć sama liczba była do przełknięcia, ale rozkład kilogramów na poszczególne partie ciała już mniej ;) ) stwierdziłem że pora przerwać to sportowe nieróbstwo, ograniczyłem jedzenie i po dosłownie trzech miesiącach wszystko powróciło do normy.

Nie jestem zwolennikiem diet. Może niektórzy mają takie uwarunkowanie genetyczne, ale zdecydowana większość po prostu się nie rusza. Kiedy rozmawiam z kolejnymi koleżankami, które próbują kolejne diety, staram się je zachęcić do choćby pięciu minut  przysiadów, brzuszków, skłonów, czegokolwiek, ale kiedy słyszę w odpowiedzi że nie mają czasu to argumentów mi brak :) Tak naprawdę to sporo ludzi którzy próbują diety, często bardzo hardkorowe, nie wytrzymują   , bo są zbyt hardkorowe i dojadają, bo "przecież jedno ciastko nic nie zmieni". Tylko że to jedno ciastko przeradza się w jakieś kotlety i inne pierdoły, które faktycznie "NIC nie zmieniają ;) A często wystarczyłoby nie stosować diet, tylko OGRANICZYĆ ( i to wcale nie bardzo drastycznie) jedzenie i dałoby to wymierne efekty. Oczywiście nie tak nagłe, ale wystarczy wtedy samo polepszenie samopoczucia, żeby w tym trwać. Bo można w to nie wierzyć, ale to fakt, że porzy zdrowym jedzeniu samopoczucie jest o niebo lepsze.
I sam wiem, bo też wpi*@$&@^łem golonki, chlałem do nieprzytomności, ale nie trzeba tego robić codziennie, lub robić tego jednocześnie.

Samo słodzenie napojów - organizm przystosowuje się do smaku przez bodajże 3 tygodnie, a dla wielu to jest nie do przeskoczenia.

Oczywiście nie generalizuję, sam post skierowany był w te osoby które bardzo chcą się zmienić a tylko z różnych dziwnych względów "nie mogą". Sam też, rzecz jasna nie jestem specem w tej kwestii, mam w tej chwili budowę mocno chucherkowatą i nie jestem z tego zadowolony, ale jeśli słyszę bardzo dziwne usprawiedliwienia to nóż się w kieszeni otwiera. Mogę szczerze powiedzieć: chciałbym poćwiczyć częściej, powymachiwać sobie hantlami, przytyć z pięć kilogramów, ale mi się NIE CHCE.


pozdro dla tych którym się chce, pozdro równie mocne dla tych, którym się nie chce, ale są z tym szczęśliwi i nie szukają głupich wymówek.

Rinho prawdę piszesz. Przynajmniej w moim przypadku tak jest. Od jesieni byłam na diecie (bez dodatkowego ruchu) i przez dwa miesiące schudłam raptem trzy kg. Jakiś czas temu zaczęłam dwa razy w tygodniu ruszać się i pomimo, że diety nie stosuję, a słodyczy wpierdzielam ile zapragnę, to waga stoi w miejscu, momentami nawet nieco spada. Więc teraz wystarczy odrobina mobilizacji, ograniczyć nieco jedzenie i poleci w mig.



A tu to w moim przypadku się nie sprawdziło. Nie słodziłam żadnych napojów przez ponad miesiąc i nie przyzwyczaiłam się. Ale zastąpiłam cukier słodzikiem i jest git. Aczkolwiek staram się ograniczać, bo jest niezdrowy. Ale jak to mówię: coś od życia mieć trzeba ;-)

Zawsze można ograniczyć z dwóch łyżeczek cukru do jednej ;) A słodzik smakuje dla mnie tak fatalnie, że mając wybór zdecydowanie wolę pić gorzką :D Choć sam słodzę, ostatnio coraz częściej miodem - kawa z miodem - pychotka. Zależy też czy, i ile, dodaje cytryny, ale jestem w stanie wypić bardzo różnie doprawione napoje ;)

Heh, wiesz po takim czasie gorzkich napojów słodzik był jak zbawienie, więc mi smakowało. Teraz się już przyzwyczaiłam.
A słodzić zawsze słodziłam łyżeczkę, max. 1,5.

Od października 2009 roku uczęszczałem na siłownię, choć do połowy stycznia 2010 roku robiłem to 2x, góra 3x w tygodniu. Od momentu złamania ręki (styczeń 2010 roku) postanowiłem robić to częściej, więc robiłem to 6x w tygodniu. Zrzuciłem wtedy 7 kg i nawet czułem się lepiej. Później oczywiście zaprzestałem, bom osobnik ze słomianym zapałem ;) W lato 2010 roku zacząłem biegać na pobliskim wojskowym poligonie, co nadal robiłem kiedy było ciepło i sucho wiosną oraz latem 2011 roku. Oprócz tego co drugi dzień na podłodze w pokoju robię brzuszki i inne ćwiczenia. Na siłownię obecnie mnie nie stać, gdyż kredyt na mieszkanie robi comiesięczne spustoszenie na koncie bankowym, więc trzeba sobie radzić inaczej ;) A niestety, wiele lat nic-nie-robienia oraz raczej radosnego nie trzymania się zasad zdrowego żywienia spowodowało przybranie tłuszczu tu i ówdzie, więc pozbycie się tej "oponki" nie jest teraz proste i muszę się ostro starać ;)
Aaa... w styczniu 2012 roku zapisałem się do drużyny grającej w amatorskiej lidze piłkarskiej. W meczu jeszcze żadnym nie grałem, ale gdybym mógł, to wolałbym chyba zemdleć :D Od 6 lat w ogóle nie biegałem za piłką, więc brak mi odpowiedniej koordynacji ruchowej i czucia piłki. Za to tak mi dają w kość na treningach, że chyba w marcu będę mógł zadebiutować :D

O, to bardzo fajna maksyma, wcześniej jej nie znałem i bardzo mi się podoba, bo też nie lubię tańczyć, może dlatego, że za bardzo nie umiem i jakoś nie ciągnie mnie aby się nauczyć...

A co do moich aktywności to jestem zwolennikiem różnorodności. Lubię łączyć różne sporty (w każdym dniu w tygodniu inny sport, chyba że akurat żadnego sportu w danym dniu nie ćwiczę).

Kiedyś najwięcej przyjemności sprawiała mi piłka nożna, niestety ze względu na brak talentu i nadmiar wagi ciała już dawno porzuciłem kopaną i preferuje sporty indywidualne.

Bzdura z tym tańcem, tylko ludzie tańczący na trzeźwo ładnie wyglądają, na tych po pijaku to aż wstyd patrzeć :D