Gotham Cafe

Takie klasyki jak "Dreszcze", "Wściekłość", "Skanerzy", czy najlepszy z tego zestawu "Wideodrome".

Wszystkie te filmy (dwa pierwsze wyraźnie słabsze, ale dobrze się je ogląda) mają niesamowity, obecny tylko u Cronenberga klimat. Dużo krwi, dużo seksu i przemocy. Coś dla fanów camp movies. Polecam.

Z zaprezentowanego przez Ciebie zestawu widziałem kilka razy "Wideodrom". Cronenberg tym filmem bardzo trafił w mój gustu. Bardzo dziwny film, który staje się połączeniem horroru, kryminału oraz cyberpunku (tyle, że wykrada się w nim programy telewizyjne z innych krajów, a nie oprogramowanie komputerowe  :D). Niektóre sceny z tego filmu nigdy nie wyparują z mojej głowy: przemiana Maxa, "cielesny telewizor". Ogólnie Cronenberg jest dla mnie mistrzem horroru, który skupia się na ciele, jego rozpadzie, przemianie. Potrafi pokazać te metamorfozy z naprawdę różnych perspektyw, a są tym ciekawsze, ponieważ reżyser łączy mięso z techniką (bardziej skrajnie takie połączenie wykorzystuje Tsukamato w "Tetsuo"). "Wideodrom" jest tym ciekawszy, iż dotyka kwestii pokazywania przemocy w telewizji (torturowania) oraz odbioru jej przez innych ludzi (bardzo dobra scena z debatą telewizyjną, poświęconej tej właśnie kwestii). "Wideodrom" pełen jest innych wątków medioznawczych, dlatego tak mi przypadł do gustu. Godny zobaczenia film.

A może napiszesz coś więcej w pierwszym poście na temat wspomnianych filmów? Tak jak ma to miejsce w przypadku innych tematów filmowych.

Sick dobrze prawi. Z chęcią poczytałbym sobie coś o pierwszych filmach Cronenberga, a jeśli napisałbyś coś o nich, to może zachęcisz innych forumowiczów do obejrzenia ich. Ja, poza "Wideodromem", znam filmy z jego późniejszej twórczości.

Pierwsze kroki Cronenberga w horrorze to klasa sama w sobie - może nie tak precyzyjne doszlifowane jak MUCHA, ale wszystkie filmy z pierwszego posta robią niesamowite wrażenie. Ponadczasowe metafory, oryginalne rozwiązania fabularne, intrygujący klimat - nie sposób wymazać z pamięci żadnego z nich. Najlepiej chyba wspominam SKANERÓW oraz DRESZCZE, którymi jawnie inspirowali się twórcy niedawnych ROBALI.

Co do wyliczanki wczesnego Croneberga, to brakuje tutaj świetnego POTOMSTWA.

O POTOMSTWIE napisał trochę Stephen King w "Danse macabre". Osobiście polecam także mocno surrealistyczny "Nagi Lunch"
Zgadzam się co do "Telepatów" (zwłaszcza części trzeciej - szczególnie polecam zakończenie), "Mucha" jakoś mnie nie powaliła (już wolę oryginalną wersję Kurta Neumanna). Polecam także "Pomiot" (zdaje się, że to o tym filmie myślałeś pisząc o "Potomstwie") oraz "Martwą strefę" (alias "Strefę śmierci")