Akurat film "Porozmawiać o Kevinie" to słaby przykład, bo to dość średni film. Poza tym to są filmy o czymś zupełnie innym i na inne rzeczy nakierowane, więc trudno je ze sobą porównywać czy przystawiać do siebie w jakimkolwiek sensie i w jakichkolwiek aspektach.

Zacznę od tego, że film Briana de Palmy to dla mnie TOP3 ekranizacji Kinga (wiadomo chyba po jakich dwóch pierwszych pozycjach). Bardzo lubię tę produkcję i spokojnie mogę ją zaliczyć do moich ulubionych filmów i najwyżej ocenianych również/
Dziś, natomiast, poszedłem do kina na nową wersję Carrie i niezbyt mi przypadła do gustu. Przede wszystkim ma się wrażenie, że to film zdziałany na zasadzie: "macie to jeszcze raz w nowocześniejszej oprawie" i w ogóle twórcy nie silą się na nic innego.
Co więcej, film bardzo wiele traci w stosunku do książki i do ekranizacji z 1976r. Tu wszystko jest płaskie, jednowymiarowe, ja jakoś nie odczuwałem nawet specjalnych napięć między bohaterami. Dajemy wam scenę, a wy sobie przypomnijcie jak to było świetnie wykreowane w książce i podłączcie do nowości. Najbardziej ubolewam, że tak spłycili znaczenie postaci Sue Snell, która jest jedna z mych ulubionych literackich bohaterek. W tym przypadku, mógłbym napisać tylko, że jest ładna i na tym zakończyć. Z innymi postaciami jest ciut lepiej, ale nie wiele. Pani reżyser zdecydowanie za mało uwagi poświęciła relacjom międzyludzkim, za to otrzymaliśmy sporo akcji, jednak dla mnie dość słabej, wtórnej, na dodatek fatalnie wykonanej. Niektóre efekty specjalne to istna tragedia, ma się wrażenie, że dzieją się poza filmem i nie ma żadnej interakcji z tym co się akurat odbywa na ekranie.
Jeśli chodzi o aktorów, to niezła Moore, przekonująca.  Chloë Grace Moretz  trochę mi nie pasuje do tej roli. Wpierw wydaje się dość karykaturalna, kreowanie się na ofiarę głównie musi pokazywać przez zgarbioną sylwetkę i spuszczoną głowę. Potem, muszę przyznać, jest lepiej - szczególnie mnie urzekła podczas sceny balu - naprawdę świetnie wtedy gra. Jednakże w końcówce wygląda groteskowo.
Co do samej fabuły i prowadzenia akcji, to znajdą się sceny ciekawe, ale też słabiutkie (najgorsza z przygotowaniem do balu). Fajnie, że uwspółcześnili wątki, dobry pomysł z nagrywaniem telefonami itp.
Najgorsze, że wszystko jest takie prostolinijne, na dodatek słabo wykonane. Nie ma ni krzty pomysłu, by wyciągnąć z tej historii coś więcej. Na dodatek, w pewnym momencie robi się po prostu strasznie ... kiczowato.
Filmem jestem dość rozczarowany. Do filmu z Sissy Spacek nie ma w ogóle podejścia. Wersja z 2002 roku też podobała mi się zdecydowanie bardziej. Co najwyżej film mógłbym umiejscowić gdzieś obok Furia: Carrie 2 Ocenę jaką bym wystawił to 5.

film jest nudny...nie, nie chodzi mi o to, ze i tak wszyscy znaja fabule Carrie, poprostu ciagnie sie jak flaki z olejem. po drugie: spodziewalem sie czegos wiecej na koncu, to znaczy gdy Carrie wychodzi z balu, cos w stylu totalnej demolki, zawsze sobie wyobrazalem taki przemarsz Carrie przez miasto i totalna demolke gdy goni po miescie uczetnikow balu, taka Carrie na sterydach....
osobiscie bardzo lubie ksiazke Carrie i nie za bardzo sie zgadzam z tym co powiedzieli tworcy filmu, ze strali sie byc wierni ksiazce, bron boze nie chodzi mi o przeniesienie tego wspolczesnych czasow, bardziej o aktorow, Snu, Chris i Carrie sa slabo zagrane, wydaje sie, ze nie wszystko z siebie daje Julianne Moore, dla mnie broni sie tylko aktor grajacy Tommy'ego Ross'a i to tez tak szukajac na sile
fajnie, ze to powstalo, z nadzieja ze rusza kolejne ekranizaje-remaki, bo sa filmy, ktore bardziej potrzebuja odswiezenia

orginal Carrie- klasyk
nowa Carrie- powstal taki film i tyle

jak na moje to adaptacja De Palmy tez jakos szalu nie robi choc przedstawia dosc dobrze losy opisane w ksiazce. Opinie na temat najnowszej produkcji sklonily mnie do unikania tego filmu, obejrze go moze kiedys dla zabicia czasu albo tylko dla odhaczenia i zapoznania z tytulem

Ja mam mieszane uczucia. Z jednej strony jest to film kiepski, ale po wielu komentarzach nastawiałem się na coś o wiele wiele gorszego.

Podstawową wadą tego filmu jest tanie efekciarstwo i zrzynka z wersji De Palmy. "Carrie" Briana to moja ulubiona ekranizacja książki Kinga i ta nowa nie podskakuje jej nawet do kostek. Nie jest to wina ani Julianne Moore, ani Chloe. Nie są to kreację na miarę legendarnego duetu Spacek-Laurie, ale nie jest źle.

Problemy pojawiają się przy wiadrze ze świńską krwią. U De Palmy ta scena miała ogromną dawkę napięcia. Wszystko w niej zagrało: montaż, muzyka, aktorzy. W nowej wersji jest biednie. I te powtórzenia, sztuczność, tanie efekciarstwo. Potem jest jeszcze gorzej. Carrie lata, dziwnie rusza rękami aby wywołać swoje telekinetyczne moce. W wersji z 1976 roku wystarczyło aby Sissy krzywo spojrzała a już wiadomo było co się święci. Już nie mówiąc o schodzeniu ze sceny. O wiele mocniejsze było powolne zejście Carrie w oryginale niż fruwanie w obłokach w nowej wersji. Mogli sobie tego oszczędzić.


Drugi plan właściwie nie istnieje. Nie wspominając o grze aktorskiej młodych aktorów, której nie ma. Właściwie tylko na plus pani od wf - Judy Greer.

Ocena podobna jak u HAL9000 5/10.

Korzystając z L4, mogłam sobie spokojnie obejrzeć "nową Carrie".
Obejrzałam raz i.. nie powtórzy się to więcej. O ile do pierwszej ekranizacji czasem wracam, tak ta, nie będzie na mojej liście. Mam silne wrażenie, że akcja do samego Balu była prowadzona powoli, a samo zakończenie gnało po łebkach do finału. Nie podoba mi się także dość słaba charakteryzacja domu głównej bohaterki, normalny zwykły domeczek, może deko szary, ale żadnych akcentów religijnych poza schowkiem. Mało też samego szaleństwa w Chloe - to zwyczajna dziewczyna z sąsiedztwa w niczym nieprzypominająca zahukanej przez fanatyzm religijny swej matki. Spacek była w tym o wiele lepsza (te wytrzeszczone oczy śnią mi się po nocach). Jedyna postać, która w tej wersji przekonała mnie bardziej niż w poprzednich, to postać nauczycielki od gimnastyki - tu mi się najbardziej podobała.

No cóż, obejrzeć wypadało, ale na tym zakończę temat nowej ekranizacji

Przecież tak właśnie było w książce gdzie Carrie rozdupcyła połowę miasta zabijając setki ludzi...

Mnie się nowa Carrie podobała, całkiem przyjemnie się to oglądało, po kilku beznadziejnych ekranizacjach, np "Worek Kości", wreszcie całkiem przyzwoita ekranizacja Kinga, 6/10, albo nawet 7.

Właśnie obejrzałem Carrie w wersji z roku 2002.

Film raczej mało znany, DVD znalazłem tylko w wersji USA - dialogi i napisy angielskie.
Jako że wiele razy oglądałem wersje z Sissy i Chloe, jakoś nie mogłem się przyzwyczaić do twarzy aktorki grającej Carrie, ale poza tym adaptacja nawet udana. 

Wydaje mi się, że Carrie z 2013r. to po prostu była próba pokazania fenomenu oryginału młodzieży wychowanej na horrorach XXI wieku, dlatego bohaterka fruwa, jest w sumie słodziutka itd.
Nie ma co za bardzo porównywać tego z filmem de Palmy, który jest arcydziełem.

Na pewno szkoda jednak, że nie spróbowano jakoś dorównać tamtej adaptacji chociaż na polu muzyki do filmu - nic nie pamiętam...
Nauczycielka wuefu jest chwalona za rolę, mi jednak wydaje się mniej zaangażowana i pełna sprzecznych emocji niż 'tamta'. Ot, bezbarwna paniusia z jedną miną. Równie dobrze mogłoby jej wcale w tym filmie nie być.
 
Duże brawa dla Julianne Moore. Parę scen wyszło mocniej niż w oryginale, parę słabiej.

Teraz przymierzam się do obejrzenia filmów z lat 99-02...