Gotham Cafe

Louis de Funes urodził się 31 lipca 1914 w Courbevoie pod Paryżem.

Louis de Funes zagrał w sumie w 137 filmach. Jednak w większości z nich wygłaszał jedno lub dwa zdania, po czym znikał z ekranu. Początki jego kariery były bardzo trudne. W latach 1945-1962 zagrał w kilkudziesięciu filmach, głównie epizody lub role trzecio/drugoplanowe. Co ciekawe rzadko były to filmy komediowe. W jednym z tych filmów na ekranie przebywał tylko przez 3 sekundy.

Początek prawdziwej kariery aktora stanowi rok 1964. De Fun?s zagrał wtedy w dwóch produkcjach, które przyniosły mu międzynarodową sławę. W Fantomasie, gdzie zagrał u boku Jeana Marais, wcielił się w postać ślamazarnego komisarza policji ścigającego nieuchwytnego przestępcę. Film odniósł taki sukces, że nakręcono dwa kolejne odcinki. Planowany trzeci nie doszedł do skutku ze względu na brak zgody pomiędzy Marais oraz Funesem, co do wysokości gaży. Louis nie chciał też grać roli drugoplanowej.
 
Jeszcze większą popularność przyniósł mu Żandarm z Saint-Tropez. Pomysł filmu narodził się w głowie Richarda Balducciego podczas wakacji w Saint-Tropez, kiedy to scenarzyście zniknęła kamera, a miejscowi żandarmi nie bardzo kwapili się do szukania złodzieja. Niezłomny sierżant Ludovic Cruchot pilnujący przestrzegania prawa, okazał się pomysłem na tyle trafionym, że w sumie powstało aż 6 filmów serii.

21 marca 1975 przeszedł zawał serca. Przekreśliło to plany realizacji Le Crocodile i przyniosło kres współpracy z Ourym. Aktor spędził kilka miesięcy w szpitalu i musiał poddać się rehabilitacji i odpoczynkowi. Rzucił palenie i przeszedł na dietę. Musiał ograniczyć tempo życia i rezygnować z wyczerpującej pracy. Na plan filmowy powrócił w 1976, grając razem z Coluchem w filmie Skrzydełko czy nóżka. Realizacja okazała się prawdziwym sukcesem, co tylko zachęciło artystę do następnych projektów.

W 1980 otrzymał nagrodę specjalną Cesara. Zadebiutował również jako reżyser w Skąpcu, w filmie opartym na sztuce Moliera, w którym zagrał tytułowego, skąpego do bólu ojca. W tym samym roku doznał drugiego zawału serca, słabnąc na scenie podczas jednego ze spektakli w Comedie de Champs-Elysees.
 
Powrócił jednak jeszcze na plan. W 1981 zagrał w Kapuśniaczku. Rok później wystąpił w ostatnim, szóstym odcinku serii przygód o żandarmie, Żandarm i policjantki. Był to jego ostatni film. Zmarł 27 stycznia 1983 w szpitalu w Nantes, w wieku 69 lat wskutek trzeciego zawału serca. Pochowany został na parafialnym cmentarzu w Cellier, niedaleko własnego zamku.

Chyba jeden z najbardziej rozpoznawalnych aktorów komediowych XX wieku. Żywa gestykulacja, świetna mimika, wybuchowość, temperament na scenie. W jednej chwili jest sierżantem żandarmerii pastwiącym się nad podwładnymi by zaraz sam być jak potulny podwładny.  Osobiście uwielbiam takie filmy jak Żandarm z Saint Tropez, Napad na bank, Panowie dbajcie o swoje żony czy Fantomas.  Pamiętam z dzieciństwa jego filmy i pomimo upływu lat nadal czerpię z nich ogromną przyjemność.