HA! A skąd wiesz, że nie czytałem? Przeczytałem około połowy pierwszego tomu bo dalej nie dałem rady. Totalnie nie trafia do mnie ta książka, jest wprost zerowa a jest niby fenomenem. Zero porównania np. do Harrego Pottera. Tak samo miałem np. z "Achają" Ziemiańskiego. Jak coś mnie nie rusza i nie daje rady i wiem, że mnie nie wciągnie, jakakolwiek by nie była dalsza część książki, jeżeli nic nie zaczyna się dziać do połowy książki ciekawego to zostawiam ją w pizdu.

Nie wiedziałam, tylko tak założyłam - zwyczajnie dlatego, że na tym forum może ze dwie osoby się pochwaliły, że czytały, bądź próbowały A do tego ani śladu w Twojej biblioteczce na lubimyczytac.pl Więc takie wnioski sobie wyciągnęłam. Widocznie błędne. Ale to nie zmienia faktu, że wielu ludzi tak właśnie reaguje jak napisałam w poście powyżej.

Ja też próbowałam przeczytać "Zmierzch", w ramach poznania wroga i tak dalej... Podobnie jak lorddemon poległam jakoś w połowie pierwszego tomu, infantylność języka rozkładała mnie na łopatki...Jakiś czas wcześniej, gdy jeszcze nie wiedziałam co to w ogóle ten cały "Zmierzch" koleżanka zaciągnęła mnie na to do kina, a ja myślałam, o naiwności!, że idziemy na horror No i był horror

Ha ha ha. Mnie koleżanka też próbowała zaciągnąć i chociaż niezmiernie mi się podobała, to i tak nie poszedłem, a zamiennika nie znaleźliśmy bo ona baaaaardzo chciała na to iść.:D Twardy ze mnie i stanowczy chłop:D

Ciekawe ujęcie wampirów powiadasz:D:D:D Moja koleżanka mówiła to samo... ale ja już znałem tę broń szatana!

Ja faktycznie nie próbowałam tego czytać... i to jest główny argument, który stosuje przeciwko mnie moja młodsza siostra .

Wystarczy mi jednak recenzja "Zmierzchu", którą napisał Lint. Cichy już dawno mi o niej mówił i jakiś czas temu przeczytałam - wydaje mi się, że nie ma się nad czym zastanawiać...

P.S. Może mi się pomyliło... ale z tego co pamiętam, autor analizy też zwrócił uwagę na fakt, że książki Stephenie Meyer potrafią być wciągające.
Podejrzewam, że to działa na nastolatki tak jak smak frytek z McDonalds na dzieci...

Faay, pewnie. Jak Cichy wróci z korepetycji, to wrzuci link, bo już nie pamiętam jaki był adres bloga .

Dzięki wielkie

Odkąd pamiętam
Właściwie to od pierwszych klas podstawówki.. ale na jedno wychodzi W każdym razie od razu jakoś się udało mi zaprzyjaźnić z Panią Bibliotekarką. Tak właściwie to nie pamiętam jakie były takie najpierwsze książki jakie przeczytałem.
Pamiętam, że na pewno w tych pierwszych latach przeczytałem wszystkie "Tomki.." od Szklarskiego. I jeszcze jedna książka - a właściwie cykl - utkwiła mi w pamięci. Pewnie dlatego, że to jedna z dwóch książek jakie w życiu przeczytałem więcej niż raz. Chodzi o "Ucieczkę z wyspy przeklętej" Colemana Claya. Generalnie w podstawówce czytałem dużo i różnie... nawet lektury wtedy jeszcze czytałem
Natomiast fantastykę i horror zacząłem czytać mniej więcej w tym samym momencie - w okolicach 6 klasy pedałówki.. Horror zacząłem oczywiście od Kinga - po obejrzeniu "Lśnienia" postanowiłem je przeczytać - Pani w osiedlowej biblioteki wpuściła mnie do działu dla dorosłych, z czego byłem niezmiernie dumny I tak zacząłem Kinga
Fantastykę nie pamiętam dokładnie która z dwóch była pierwsza - koleżanka poleciła i pożyczyła mi "Wiedźmina" i "Władcę pierścieni" - niestety nie pamiętam które pierwsze.. Ale "Wiedźmin" to jest właśnie ta druga książka co to ją przeczytałem dwa razy.
W gimnazjum i przez pół liceum czytałem trochę mniej - oczywiście przez nieszczęsny internet:/ Co nie znaczy, że w ogóle nie czytałem Natomiast później na studiach były pod tym względem wzloty i upadki.. Upadki zazwyczaj w okolicach grudnia-lutego i czerwca/września

Pozdrawiam wszystkich zaczytanych