Ja wszystko czytam do końca, czasami tylko odkładam na jakiś czas żeby odpocząć, ale później powracam do lektury. Podczas Talizmanu przeczytałam chyba jeszcze trzy inne książki.

Nieprzeczytanych do końca książek Kinga nie mam ale z "Rolandem" męczyłem się 2 miesiące
Zakupiłem ten albatrosowy box i gdy zobaczyłem "Rolanda" stwierdziłem, że zajmie mi on co najwyżej kilka godzin ale prawda okazała się znacznie gorsza. Tak strasznie męczyłem się tą książką, że gdy tylko ją otwierałem robiło mi się niedobrze. Książka ta wydawała mi się pierd***m o niczym i ubzdurałem sobie, że zapewne cała Mroczna Wieża taka będzie Na całe szczęście pomyliłem się 

Hmm bycie sprytniejszym od małej dziewczynki to nie sztuka :p

czyli jej postać nie jest warta uwagi.

Tylko postacie mądrzejsze, sprytniejsze od Ciebie są warte uwagi Poza tym czego się spodziewałeś po małej dziewczynce zagubionej w lesie Że się w Gryllsa zmieni? 

Ja męczę niemiłosiernie Dolores Claiborne... Chociaż już jest lepiej, ale początkowe 100 stron to była mordęga.

Może zbytnio udramatyzowałem sytuację  Pierwsze 100 stron było moim zdaniem o niczym, bardzo mi nie pasowała narracja itp. (ale o tym w wątku książki) potem jednak przekonałem się do tej historii i formy w jakiej jest opowiedziana i zakończyłem lekturę, kończąc książkę Więc do tematu o nieprzeczytanych książkach DC się nie nadaje

Jeśli chodzi o Kinga to miałem problem z trzema tytułami i z każdym była inna historia.

"Gra Geralda" wprawdzie doczytałem ale męczyłem się z pół roku z tą książką. Końcówkę doczytałem na zasadzie przeczytam bo muszę i koniec. Nawet nie bardzo pamiętam czy gość z kąta okazał się prawdziwy czy nie i zresztą nie interesowało mnie to zupełnie.

"Dance Macabre" czytałem ostro bo podoba mi się gawędziarstwo Kinga i sposób w jaki "opowiada" oraz jego poczucie humoru, ale nie dałem rady doczytać bo temat był dla mnie abstrakcją. Nie miałem pojęcia o czym pisze, bo nie miało dla mnie sensu czytanie i analiza książek czy filmów sprzed 70-90 lat gdyż to nie ta bajka. A zatem odpuściłem ale większość przecztałem.

"Historia Lisey" od początku męczyłem się niemiłosiernie. A gdyż tomisko jest dosyć spore po kolejnym beznadziejnym rozdziale stwierdziłem, że nie zdzierże dłużej i odpuściłem ostatni rozdział zresztą nie interesowało mnie jak się to skończy marzyłem tylko by rzucić HL w kąt i wsiąść się za coś innego. Wziąłęm Ręke Mistrza i znowu przeszedłem z czytelniczego piekła do nieba.


Książki takie jak Desperacja,Bezsenność czy Stukostrachy to książki z tych lepszych jeśli chodzi Kinga.Szczególnie Desperację łyknąłem wspaniale się przy niej bawiąc.

Ja tak miałem z Bezsennością i do pewnego czasu z Bastionem.Obecnie z Ręką Mistrza, utknąłem w martwym punkcie.

No wiesz, na pewno jej nie odrzuce:)Nie bój, lubie ten klimat, przeczytam pewnego dnia całą nawet od początku, tak jak było z Bastionem!Pozdrowienia

Chyba w Po zachodzie słońca było, że chłopiec uciekał przed diabłem. Ale nie jestem pewny czy to akurat było w tym zbiorze.