Idąc za sugestią Magnisa, zakładam nowy wątek w którym będziemy mogli zarówno dyskutować, jak i podawać detale ze świata rozrywki, kultury i sztuki, które przewijają się w obszernym dorobku literackim Deana R. Koontza .

Jako swoiste wprowadzenie do tematu, przytoczę w tym miejscu fragment artykułu o twórczości Deana, która to charakterystyka stanowi potwierdzenie bogactwa tego typu elementów pojawiających się w prozie Koontza  . Autorem niniejszego artykułu - zamieszczonego w "Fenixie" nr 3/1993 - jest Marek Gumkowski, a poniżej już wspomniany fragment :

Koontz [...]Lubuje się w szczegółowym opisywaniu scenerii i rekwizytów, niekiedy wpadając w przesadę [np. gdy umieszcza w "Ścianie strachu" cały wykład na temat sprzętu wspinaczkowego i techniki jego użycia], ale prawie nigdy nie nudząc czytelnika. Opowiadane przez niego historie są dzięki tym opisom niezwykle silnie osadzone we współczesnej amerykańskiej rzeczywistości - rzeczywistości mody, jedzenia, wnętrz mieszkalnych, muzyki [same wymieniane przez Koontza tytuły utworów jazzowych i muzyki pop złożyłyby się na całkiem sporą fonotekę], najróżniejszych gadgetów [...].

Także ten wątek stanowi szerokie pole do popisu dla wszystkich chętnych wynajdywania drobiazgów [i ich tytułów / nazw ] towarzyszących współczesnemu życiu kulturalno-rozrywkowemu  . W tym pierwszym bazowym poście raz na jakiś czas będę starał się aktualizować cały spis  . Do dzieła!!

Zastanawiam się nad sensem tego przedsięwzięcia, ilość informacji pasujących do tego wątku zawartych przez Deana w swoich powieściach jest zatrważająca. Już pierwszy post Magnisa daje tego lekki obraz, a ostatnio przeczytani przeze mnie "Opiekunowie" aż pękają w szwach od wszelkiej maści tutułów związanych z popkulturą i sztuką.

Ale to przecież jest luźny temat i mam nadzieję, że nikt nie traktuje go jak jakiejś pracy domowej . Kto chce niech podaje takowe przykłady, ale wystarczy też swobodna dyskusja wokół tego wątku  . Ja sam, jak będę akurat coś czytał Koontza - niebawem "Mroczne popołudnie" - to co ciekawego wyhaczę w treści książki to podam, bo np takie wyszukiwanie na siłę i wertowanie stronic dawno czytanych utworów to mi się nie widzi zupełnie . Chyba że coś pamiętam z dawnych lektur, to napomknę o tym swobodnie .

I przykładowo bardzo mi się podobała scena pojedynku duetu policyjnego Harry Lyon & Connie Gulliver z Jamesem Ordegardem na kartach "Łez smoka" . Ten pamiętny dialog Connie i szaleńca składający się głównie z tytułów piosenek ELVISA PRESLEY'A jak dla mnie był odjazdowy; ba, prawdziwy majstersztyk . I co najciekawsze tytuły utworów króla Rock n Rolla były bardzo fajnie dopasowane do rzucanej wymiany zdań  .

Innym przyjemnym przykładem użycia przez Koontza utworów muzycznych jest zbiór piosenek CHRISA ISAAKA przywoływany w "Zabójcy strachu" i "Korzystaj z nocy" . Muzycznymi dokonaniami tego piosenkarza fascynował się główny bohater sagi - Christopher Snow, a wielokrotnie piosenki te puszczała mu jego miłość, DJ-ka Sasza Goodall . Swego czasu przyłapałem się na tym, że zacząłem dzięki Koontzowi nieco więcej słuchać Isaaka , a takie kawałki jak "Wicked Game", "Somebody's Crying" czy "Blue Hotel" wręcz uwielbiałem .