No i koniec przygody z Oddem.

Już jest. Ktoś już zaklepuje?

 
"Apokalipsa Odda" oraz "Interludium Odda" również i za mną . I przeczytane w takiej kolejności jak ukazało się u nas niestety .

Obie powieści bardzo fajne, choć "Interludium" zdecydowanie lepsze .

"Apokalipsę" czytałem jeszcze zimą, więc nie pamiętam jej już tak dokładnie, ale podobała mi się gęsta atmosfera panująca w Roseland, stwory dziko-świnie , oraz te wszelkie zawirowania z czasem Trochę mi się to wszystko kojarzyło z paradoksami podroży w czasie z "Gromu", trochę z czasem bocznym w drugiej części cyklu Moonlight Bay . Książka naszpikowana tajemnicami i specyficznym humorem Odda, przez co wymykał mi się uśmieszek skierowany do naszego kucharza z Pico Mundo Grille  Z rzeczy które mnie intrygowały, a jednocześnie irytowały, to postać Annamarii . Jej sposób wypowiadania się jednocześnie mnie ciekawił i wkurzał podczas lektury; wszelkie te zawoalowane spostrzeżenia i wymijające, nic nie wyjaśniające odpowiedzi... enigmatyczna bohaterka a jednocześnie mało realistyczna, jak wyjęta z baśni . Pewnie ta jej tajemniczość będzie obnażona w ostatnim tomie przygód Odda i powiązana zostanie z jego misją oraz pragnieniem ponownego spotkania się ze Stormy, ale mimo wszystko drażniła mnie jak cholera... jego mać  .

"Interludium Odda" znacznie lepiej utkwiła mi w pamięci, bo książkę skończyłem w połowie czerwca . Świetna fabuła, cały pomysł z takim przedstawieniem wroga i w ogóle posępna aura wokół całej tej historii zrobiła na mnie duże wrażenie . I dobrze, że tak mało było Annamarii tym razem .
Powieść podobała mi się jednak przede wszystkim ze względu na powiązanie jej z cyklem Moonlight Bay  . Momentami miałem wrażenie, że Odd spotka Krzyśka Śniega, Orsona, Saszę Goodall i Bobby'ego Halloway'a . Naprawdę fajny klimat udało się stworzyć w tej opowieści Deanowi, tchnący tamtejszymi tajemnicami  . Czułem ten specyficzny dreszczyk emocji, jak podczas dawnych lektur "Zabójcy strachu" i "Korzystaj z nocy" . Finał jak z filmowego "Obcego" albo "Muchy" ; bardzo podobał mi się ten wątek będący miszmaszem horroru i sci-fi . Może trochę za mało było samego Hiskotta w akcji przekrojem całej powieści, ale generalnie zaprezentowany został odjazdowo . A przy okazji wyjaśniło się trochę tajemnic z badań prowadzonych na terenie Fort Wyvern... aczkolwiek, można powiedzieć, że ten wątek jeszcze bardziej rozbudził fanowskie apetyty na poznanie dalszej historii tego miejsca z udziałem Chrisa Snowa  . Także podsumowując, ten tom przygód Odda - niby taki pomost pomiędzy kolejnymi częściami sagi - ale jak dla mnie bardzo wysoko w hierarchii całej serii... blisko pierwszego miejsca zaznaczę enigmatycznie  .

O ile Koontza lubię, to jego ulubionego bohatera już niezbyt.
Jako że znam sporą część twórczości stryjka, to mam wrażenie że książki z Oddem pisze dla jaj.
Wpuszcza tam tyle bezsensownych i irracjonalnych wydarzeń, żeby było tak idiotycznie jak się tylko da.
Jest nawet gorzej niż u Cobena...

Skoro Interludium to właściwie tom 5.5, i mieści się między beznadziejnym Kilka godzin przed świtem, a równie absurdalną Apokalipsą Odda... zastanawia mnie, czemu wydawca postanowił to wydać później.
Na sześć przeczytanych, co druga posiada w miarę akceptowalny poziom.
1,3 i właśnie 5.5. 2, 4 i 6 to jak dla mnie dno i wodorosty.

Niezmiernie wkurza mnie ten Odd, te jego durne dialogi i beznadziejne przemyślenia  

Co do książki to jest przyzwoita, i nawet chwilami emocjonująca. Nawet jakaś w miarę sensowna fabuła jest. Nie ma natomiast zakończenia, bo to co zaserwował autor, to jak wspomniałem wyżej - dno i wodorosty.
Fakt, ciężko to było jakoś inaczej skończyć, ale  

Co do tej Annymarji to (nie taki znowu spojler)
Właśnie mi się przypomniało że już gdzieś był taki motyw z wnikaniem w umysł i też ktoś tam myślał o czymś innym, żeby zmylić tego złego. To u Koontza?